Page images
PDF
EPUB

Каљужа, 1. діе Сафе, füge, palus.
Каљужање, п. дав Bälen der

hweine in ber game, volutatio suum in palude. Каљужатисе, амсе, v. r. impf. fi in der Pfuge wälzen, volutor in palade. Каљен, m. bie Salione, navis genus:

„Уватише два каљуна златна Камара, f. vide гомила. Камаша *, ðie infe, Intereffe, fenus:

Дао новце на камату. Камен, m. der Stein, tapis.

Камен, на, но, ffeinern, lapidens. Каменар, ш. der Steinmet, lapicida. Каменит, тa, mo, fteinig, petrosus. Каменитисе, имсе, v. r. impf. vertei= mern, stupefio, saxeus fio.

Каменица, f. један камен, ein einzel= ner Stein, lapis, saxum. Каменица, f. тако се зову млога села, као н. п. Каменица у Сријему, у Јадру, у Кључу (код Кладова, ђе Данас не ма ниједнога Србљина, него Власи).

Каменчић, т. dim. baš teinhen, lapillus.

Камењак, m. ein Drt, mo viel Selfen
Reqen, locus saxosus.
Камење, п. (coll.) дав Beftein, ѕаха.
Камењење, п. дав Berfteinern, stupor.
Камзе*, f. pl. у ножа оно ђе се држи
руком, дав Refferheft, manubrium

cultri.

[blocks in formation]

mentor.

Камо, то — bin? quorsum? камо се ши? камо он? каме новци? Камџија *, f. bie Karbatfche, Die Knute, der Kandschu, scutica, flagellum. Камџијање, п. дав Weiten, flagellatio. Камџати, ам, v. impf. pithen, Паgello.

Канабе *, беша, n. vide каңапе.
Канаве*, ветa, n. ber lafchenfeler,
Fiaschenkorb, sporta ampullaria,
Канан, т. дег (Manf.) faben, Spagat, fu-
niculus cannabinus. cf. древа, врвца.
Канапе (канабе)*, пета, n. ber Gofa,
das Kanapee, lectus.
Канат, т.

ђе паде горњи канат цркве

[ocr errors]

Кандил, т. (ст.) vide кандило: ,,Златан кандил од дванаест ока Кандило, n. bie Sängelampe (vor ber Mutter Sottes), kucerna (lampas) рецsilis. Канитисе, имсе, v. r. impf. fin schicken, , paro me: канио сам се да ми дођем. Канков, m. (у Сријему, у Бачк. и у Еan) der Tripper, gonorrhoea.

Кано (каоно?), mic, ut, quemadmodum. Кановци, т. 1. (може се једноме рећи

и кановац). По неким селима у Бијоградској наији имају људи обичај те говоре готово уза сваку ри

јеч каном, каном бато. На Врачару 1804 године прозвали су и (Биограђани и други бећари којекакви) зато кановцима и подсмијевали су им се којешта, и толико пута мало се нијесу из пушака тукли зато. Каном, cf. кановци.

Канон, ш. (ст.) Ranon (Airhenfitte),

canon:

„Бе Србиње јунак причешћује „Без канона и без исповједи Kâнma, f. Art Wassergefässes mit Handha be, hydriae genus (e Germania adlatum). Кантар*, mіе де, libra. Кантар кадија (мјера вјера), діе ваде той es entscheiden.

Кантарина, f. 1) дав Bagegelo, ресиnia pro pendendo, 2) augm. . кантар. Кантарска, ка, ко, н. п. кука, јаје, Wage, librae.

Кантарџија *, m. ber Bagemeifter, zygostates.

Кантарџијин, на, но, бев детей» sters, zygostatae.

Канура, f. ein Steen (Bund) Baummol lengarn, fasciculus filorum gossypino

rum.

[blocks in formation]

Kâнņa*, f. 1) die Kralle (des Adlers), unguis. 2) der Haken, harpago (auf Schif, fen), cf, чакља.

Канџија *, f. vide камџија.
Канџијање, n. vide камџијање.
Канцијаши, ам, vide камџијаши.
Кањерисање, п. даš Borfingen, prae.

centus.

Кањерисати, ришем, v. impf. (по намастирима, особито у Србији) уста fingen, praecino (vom Novizen, der in Bücherarmen Kirchen den Octoich u. a. von einer Seite der Sänger auf die ans dere überträgt, und zugleich den Sängern vorfingt).

4

[blocks in formation]

Капарисати, ришем, v. pf. verangel. Den, arrha firmo.

Kaпamи, плем, v. impf. tröpfeln, stillo. Kanemáн, m. der Hauptmann, Feldhauptmann, tribunus, dux. Kanemaнnja, f. das Kommando, imperium unò manus: изгубио капетанију; дошао с капетанијом. Kanemaнишa, f. die Frau des Feldhaupts manns, uxor ducis. Капешаничин, на, но, бег капетанидa, uxoris belli ducis. Kaпemáнов, вa, Bо, des Feldhaupts manns, ducis.

Kanemáноваш, вya, m. einer von des
Hauptmanns Leuten, homo ducis.
Капетански, ка, ко, 1) н. п. плата,
Feldhauptmanns Sold, ducis und du-
cum. 2) adv. wie ein Feldhauptmann,
more ducis aut ducum.
Kanemáнсmво, n. die Feldhauptmann..
schaft, imperium.

Капешина, f. augm. 4. капа.
Kanuja*, f. das Thor, porta. cf. врamа.
Kanuk, m. der Theil des Kopfs, den die
(türkische Feß-) Müße bedeckt, pars ca-
pitis, cui insidet mitra.
Капица, f. dim. . капа.
Kanuuja, m. der Thorwächter, janitor.
Капицик *, m. dim. 9. капија.

Kanap, m. der Korporal, decurio.
Капларија, f. bie Korporalfhaft, impe-
rium und manus decurionis.
Kaплáров, ва, Bo, des Korporals, de-

curionis.

Kаплâровипа, f. die Korporalin, uxor decurionis.

Капларчић, m. dim. 9. каплар.
Kanba, f. vide кan.

Kaпьипa, f. dim. das Tröpfchen, stillula.

Капурина, f. vide капешина.

Kaným, m. der Kaput (österr.), Kapot, genus togae. Капца, f. dim. . кап.

Kap, m. 1) das Ausschelten, increpatio: кар је Божји дар, али је мука кад бију па не даду плакаши. 2) * vide 6pura, Sorge, cura.

[ocr errors]
[blocks in formation]
[blocks in formation]

Kàран, m. Mannsname, nomen viri. Карановац, вца, (или Карановци pl.), m. Stadt in Serbien (на десном бријегу Мораве, према ушоку Ибра у Мораву).

Карановачки, ка, ко, von Карановац.
Карановчанин (Карановчанин),
човек из Карановца.
Каранфил *, m. vide каравиље.
Kapaе, n. das Ausschelten, objurgatio.
Kápamн, ам, v. impf. ausschelten, ob-
Jurgo.

Kápашисе, амce, v, r. impf. einander fchelten, objurgare se invicem. Kapayлa, f. der Wachthurm, specula,

turris excubitoria.

[blocks in formation]

Kápem, m. die Strafe beim прсмен

Spiel, muleta (pocna) in ludo annuli. Каретиши, им, v. impf. in: прстенSpiel strafen, multo in ludo annuli. Карећење, п. дав Strafen im прстенSpiel, multatio in ludo annuli. Kapuкa, f. der Reif, Ring, der das Rohr der Flinte an den Schaft befestigt, orbis. cf. паɛша, Карикача, f. vide кариклија. Kapakлnja, f. eine Art ründe Müße derHera Regowiner, galerus hercegovinensium. Карли*, adj. indecl, befümmert, sollicitus, vide брижан.

Kapлuna, f. eine Art Trogschüssel, alveus.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

Kapуue, f. pl. (v. Ital. carozza) der

Wagen, die Kutsche, rheda. Каручице, f. pl. dim. . каруце. Каручна, на, но, н. п. коњи, Ru. rhedarius.

Kac, m. der Trab, gradus tolutilis. Касаба *, f. мала варошица, cin fes cken, Marktflecken, oppidulum, vicus. Kacano, in. Traber, gradiens tolutim. Касалов, ва, во, без касало, 3. 3. код Kасалове кyke, schickt man je mand (in April), wenn man ihn durch vergebliche Gänge foppen will. Kacâьe, n. das Traben, gradus tolutilis.

Касапин *, m. vide месар. Нови каса

пи под реп кољу.

Касапиши, им, v. impf. сјећи месо,
Fleisch aushauen, lanius sum.
Касапљење, п. дав leifhauen, ars
lanii.

Касапница, f. vide месарница.
Касапски, ка, ко, vide месарски.
Kacamи, aм, v. impf. traben,

incedo.

Касно, (у Сријему, у Бачк. и у Бан.)vido

доцкан.

Kacmρóлa, f. die Casserole (Kastrole) sartago manubriata,

Kam*, m. 1) das Stockwerk, contignatio: кућа на два каша. cf. Goj, maван. 2) eine Reihe Schnüre am Kleide: удри три ката гајтана, Kamaна*, m. der Husar, miles eques. Kamaнаŋ, нпа, m.1) das Anhängeschloß, (franj. le cadenas) reseda sera apposita 2) das Gelb-kraut, luteola Linn. Капански, ка, ко, 1) bufari{dh, equéstris. 2) adv. husarisch, more equitis. Kamâрка, f. der Mastbaum, malus. Кашил*, m, vide крвник. Kашкад, dann und wann, subinde. Катран*, т. der Kienruß, fuligo pinea, Kampaниша, f. das Gefäß für die Wagen

schmiere, vas in quo axungia asservatur. Kаkýнaк, нка, м. das Knabenkraut, orchis satyrium.

Kâyk, m. 1) der Laut des Truthahns, galli indici sonus. 2)* vide чалма. Kaуâе, n. das Schreyen der Truts henne, vox gallinae indicae. Каукати, учем, v. impf den Laut des Каукнути, нем, v. pf. Eruthabnš von sich geben, edo sonum galli in

dici,

Kayрин, m. der Ungläubige, incredulus. Kaypma, f. vide Apoб. Kayрcka, f. das Land der Ungläubigen, ferra incredulorum (Ungern und Deutschland). Каурски, ка, ко, 1) ungubif, incredulorum. 2) adv. nach Art der Uns gläubigen, more incredulorum. Кафа, f (у Сријему, у Бачк, и у Бан. по варошима) vide кава, Kapанa, f. vidе кавана. Kapmaн, m. der Kaftan, tunicae seu

togae genus, caftanus ? Kana, f. die Kufe, Wanne, labrum. Kaкâе, n. das Tröpfeln, (abfallen des Gewinns) beim Kleinhandel, jucelli adventus.

Kaпкaпн, ка, v.impf. tröpfeln, lucellam

venit: кацка пара.

Качамак, m. (у Банату говоре и кула) der Kukuruzbrey, Polenta von Mais, polenta e zea mais Linn. Качаник, m.

„У Клисури испод Качанька „Оста Муса увр Качаника Kayap, n. der Faßbinder, vietor. Качара, f. зграда ђе стоје капе,

die

Hütte, wo die Fässer mit Pflaumen stehen, tugurium ad labra.

Kaчapes, ва, вo, Ides Faßbinders, via

tolutim

Каскање, n. dim. 9. касање.

Каскати, ам, v. dim. 9. касами.

Бан.) vide доцнити.

Каснити, им, (у Сријемуу Бачк. и у Качаров, ва, во, √ toris,

Качица, dim. у. каца.

Качни, на, но, н. п. обруч, за, Wanne, labrorum.

Качкање, и, дав lü figtreten des Rothes, conculcatio luti.

Качкаши, ам, v. impf. ben Roth ser maten, conculco lutum. Kawa, f. 1) der Brey (österr. Prein), die Bruke, alica. 2) Ђур. 4. кашика. Каша, f. кад се штогођ врло раскува, или се измијеша тако, да, се не зна шта је, ber Bren, puls: на

чинило се као каша.

Кашагија *, f. ber Striegel, strigilis. Кашаљ, шља, т. е en, tussis. Кашика*, f. ber göffel, cochlear, ligula. cf. лица.

Кашилук*, m. ber Stahl (an ber Flinte) chalybs sclopi.

Башичар, m. cin Cöffelmacher, cochlearius. у Србији највише цигани Влашки граде кашике (времена, корита и карлице), и носе по селима, од куће до куће, ше продају и дају за брашно.

Кашичара, 1. m. j, воденица (поточара), што јој коло стоји усправо; а пера су у таковог кола као каши. ke, eine Bachmühle mit aufrechten Râdern, molae parvae genus. Кашичарев, ва, во, vide кашичаров. Кашичарка, f. (Влашка циганка) eine Löffelmacherin, cohlearia.

Кашичаров, ва, во, дев Löffler, соchlearii.

Кашичица, f. dim, bab göffelchen, ligula.

Кашкет, т. баš Sašquet, galcae ge

[blocks in formation]

tussi laboraus.

Каштар, тра, ро, н. п. вино, Бегб, fauer, acerbus,

Кашто, zuweden, subinde.
Квака, f. vide кука.

Kaap, m. die Beschädigung, damnum.
Кваран, рна, но, медове, corruptus.
Кварење, п. дав Befäòigen, Berber
ben, corruptio.
Квариши, v. impf, verberben, corrumpo.
Квас, т.
11) der Sauerteig, fer-
Квасац, сца, m. Jmentum.2)fqure Міф
womit man die frische säuert, fermen-
tum.5) пиварски квасац, bie Biers
hefen, fermentum.

Квасити, им, v. impf, neşen, humecto.,

Квашеница, f. Brotfonitten in pern and Schmalz, cibi genus.

Квашење, п. дав Пеßеn, humectatio. Kвeka, f. das Wehgeschrey (des jungen Safen), gemitus (lepusculi). Квекнути, нем, v. pf. квек - [ферен (wie ein junger Hase) ingemisco ut lepusculus.

Kвéчaшe, n. das Wehschreyen (des jungen Hasen), gemitus lepusculi. Квечати, чим, v. impf. квек [ферен, gemo ut lepusculus.

Квоцање, n. baš Studfen ber (Glud) Henne, glocitio.

Квоцати, вочем, v. impf, gluđen, gludfen, glocio.

Квочка, f. 1) bіе @lu&henne, gallina glociens. 2) bei dem Doppel Rabosch die Hälfte, die der Gläubiger behält, (die andre heißt пnaе: also Henne und Hühnlein) pars major bacilli numeris notati (рабош dicti).

Квочешина, f. augm. . квочка. Кврга, f. Der Хиšтиф, excrescens gib

ber.

Кврка, f. дав Anurren, stridor (бе Kate).

Квокнуши, нем, v. pf. Enurren, im-, murmuro (sicut felis).

Kврчаžе, п. das Kпurren der Kaße, mur

muratio.

Кврчаши, чим, у. impf. Enurren, mur

muro.

Кеба, f. (понајвише у Бачкој) cin

kleines Taschenmesser, cultellus plica tilis. Потрже као кебу иза појаса. Кебица, f. dim. . кеба,

Кевтање, дав Befsen ber Sagojunče, allatratio canis venatici.

Кевшаши, вћем, v. impf, befen wi

ein Spürhund, latro ut canis sagax. Кекавац, вца, m. ber Kroate (Binbi sche), der kaj (statt uma) spricht, slavus Croata, qui кај dicit (pго шта). Кењача, f. маст што се увати на главчини, или на осовини, біе Заден schmiere, die zwischen der Achse und der Nabe sichtbar wird, axungia apparens ex' parte utraque rotae. Kene, m. der Zwerg, nanus

[ocr errors]

cf. ма

що, маљеница, стармали. Kер, m. Der Spürhun, canis sagax. Кера, f. һур.. кер. Керица, f. dim. . кера. Керка (Крка?) f. намастир у Далмацији. Кёров, ва, во, дев pürhuno, saga

[blocks in formation]

Керче, чета, п. дав

[ocr errors]

catulus sagax. Кеса*, f. 1) ber Seutel, crumena. 1)saccu. lus.2) der Beutel als bestimmte Zahl (500 Piafter), crumena, sacculus continens 500 piastros.

Kecera, f. eine Art Fisch, piscis genus.
Жесежица, f. dim. . кесега.
Кесер*, m. eine Xrt Jimmerart, asciae
genus, dolabra. 2) (scherzweise) der
Bart, barba.

Кесетина, augm. 4. неса.
Кесеџија*, m. ein türfifher Straßen.
räuber zu Pferde, latro turcicus equo

vectus.

[blocks in formation]

wider einen auf dem Herzen hat, iratus alicui.

Кидање, п. 1) дав Ént wenreißen, raptio. a) das Ausmisten, purgatio stabuli.

Кидати, ам, v. impf. 1) reißen, rumpo. 2) ausmisten, purgo stabulum. Кидисати, ишем, v. pf. gewaltfame Hand anlegen, vim infero: oke cam себи да кидише.

-

Кидљив, ва, во, н. п. пређа, maš gern
reißt, quod facile rumpitur.
Кија Осјеклија, m. (сп.):
„Ченерао Кија Осјеклија
Он отиде шеер Бајној луци
Кијавица, f. да Wien, sternutatio.
Кијак, m, ber Anüttel, fustis.
Кијамет*, m. bet Sturm (сід. и. fig.), ber
Belt Ende, mundi interitus: куда ћеш
ти на том кијамету? каб у очи
кијамета.

Кијање, п. дав Rießen, sternutatio.
Кијати, ам, v. impf. nießen, sternuta
Кијача, f. vide кијак.
Кијачић, m. dim. у. кијак.
Кијачица, f. dim. . кијача.
Кијачки, adv. wie mit einem Knitter,
ceu fuste: ударио га пушком кија,
чки (mit бет Kolben).

Кика *, f. ber 3opf, cauda (capillorum); ријетко се чује у простом говору, него у приповијеткама и у пјесма ма, н. п. Спопаде га за кику Чича се обрће, кика се омиче „Ајдук чешља кику у буквику, „Са својом се киком разговара: „Кико моја! ђе ћеш опаднути? Кикање, п. дав Biehen beim Bepfe. Кикатисе, амсе, v. r. impf. вућисе с ким за кику, і Беі бет 3opfe nehmen.

Кикинда, f. Stast im Banat. Кикош, f. vide кокош. Приџовиједају да се некаква Српкиња потурчила у суботу, а у неђељу виђела сво га оца ђе носи кокош да прода, па му рекла: „пошто Блаше кикош?" (аиф als prühwort). Kina, f. 1) der Auswuchs an einem Baume, tuber. Намећесе као кила на грбаво дрва. 2) ber Brum im Unterleibe, hernia. 3) ein Getreidemaß, mensurae genus.

Килав, ва, во, ber einen Bruch hat, herniosus. Сви су болесни, осим кила вога браје.

Килавиши, им, v. impf, кога, cinem (durch Anstrengung) einen Bruch vera ursachen, concilio herniam. Килављење, п. дав Berurfachen cines Bruchs, conciliatio herniae. Кинђурење, п. дав Хитривen, exornatio.

« PreviousContinue »