Page images
PDF
EPUB

verum etiam conferuandae regni libertatis ftudiofi, coitione facta, de nouo rege creando confilia agitare coeperunt. Etfi enim a Carolo Roberto minime abhorrerent, verebancur tamen, ne, fi poft Bonifacii VIII. fententiam eum regem agnofcerent, amiffa primaeua electionis libertate, vltro ipfi reges Hungariae creandi ius pontificibus Romanis attribuiffe viderentur: ea animaduerfio per regnum fparfa tanti momenti vifa fuit, ve plurimi e fecularibus, e praelatis autem Benedictus Vefprimienfis, et Antonius Tlanadienfis epifcopi ea folum de caufa a Caroli partibus difcefferint, vt regni libertatem fartam, tectamque tuerentur. Porro in optando rege eam fibi legem tenendam ftatuere, vt is quoque ex regum Hungariae fanguine ortum traheret, quo fic nil hac parte fibi per Mariam Neapolitanam iure poffet opponi: cognatas Europae principum domos perfcrutantibus omnium maxime idoneus fore vi debatur Otto Bauarus, Henrici Bauariaë ducis ex Elifabetha, Belae IV. filia natus; nee mora, in exitu anni 1304. legati in Bauariam 1304 decernuntur, qui Ottonem liberis gentis fuffragiis regem electum referrent, ac ad capellendum primo quoque tempore regnum inuitarent, ea tamen adiecta conditione, vt diadema, ceteraque inaugurarionis infignia e manibus Wenceslai Bohemiae regis vindicaret, quae nifi fecum in Hungariam attulif fet, coronatio ex ritu gentis peragi hequi ret. Delatum fibi praeter fpem tam illuftre regnum, adiectamque conditionem perliben.

1305

ter admifit Otto, ac ex eo die curas, conatusque omnes eo conuertit, vt Bohemum ad cedendam fibi coronam induceret, verum quoad pater vixit, preces, ftudia, promillaque omnia inania fuere: hoc demum A. 1305. demortuo, Pragam fe contulit Otto, ac nón modo facrum diadema, verum id infuper a Wenceslao filio impetrauit, vt is fuis in Hun gariam iuribus, quae ex legitima electione, coronationeque obtinuerat, renunciarit (a). Diffidiis nempe Hungaricis tranquillam regni Bohemici fibi a patre relicti poffeffionem antetulit Wenceslaus, fed neque hac diu illi 1306 frui licuit, vt qui anno infequente 1306. in rixa quadam Olomucii die IV. Augufti interfectus occubuit, folo nomine regibus noftris accenfendus.

S. II.

Ottonis ftudia ad conftabiliendum fibi regnum. Rebus omnibus Pragae e fententia confectis, laetus Otto poft multiplices errores, fuperatasque Carolinae factionis infidias Albamre1305 giam A. 1305. incolumis peruenit. Sacrum regni Hungarici diadema, ceteraque infignia regalia illius opera domum reuecta,

(a) Chronicon MS. apud cl. Linck ad A. 130s. Hic Wenceslaus, infignia regni Hungariae Ottoni duci "Bauariae refignauit, fimulque regno Hungariae ab•

renunciauit.

mirifica omnes regni ordines illic praefentes laetitia cumularunt, qui cum id maximi inftar beneficii Hungariae a nouo rege prae ftiti intuerentur, nil prorfus in mora fuit, quominus Otto inauguraretur. Munus iftud peractum fuit per Benedictum Vefprimienfem, et Antonium Tsanadienfem epifcopos: nam, qui interfecto, vt meminimus, a Columnenfibus Strigonienfi adminiftratori Gregorio ex Zagrabienfi fede translatus anno abhinc fuccefferat Michael Strigonienfis, et Stephanus Colocenfis archiepifcopi, cum reliquis epifcopis, quod a Caroli partibus ftabant, a conuentu illo fe fe abftinuere. Albaregia Budam deuectus Otto, feu laetitiae fuae magnitudinem declaraturus, feu populi ftudia,voluntatesque aucupaturus, regiis indutus in fignibus, coronamque capite geftans, Buden. fes plateas, et vicos omnes eques obiuit (a). Quin illud deinceps quoque in more habuit, vt, quacumque per Hungariam iter ageret, coronam fecum deferret: cum, vt vbiuis coronatum fe regem oftentaret, tum vero, ne facrofanctum id pignus per Carolinae fa ctionis homines fraude aliqua fibi poffet eripi. Interea Carolus Robertus, quo nouum aemulum facilius debellaret, Rudolpbum Au ftriae ducem ad foederis focietatem pertraxit, ac impetrauit eciam, vt is infeftis fignis Hungariam inuaferit, verum nullo fucceffu,

(4) Chronicon cap. LXXXVII.

Otto enim fibi adhaerentis partis milite adiutus, hoftem non modo e finibus regni eiecit fortiter, verum etiam translato in Auftriam bello, illata quaquauerfum vaftitate pro merito caftigauit. Sed neque moleftus deinceps Ottoni fuit Rudolphus, vt qui poft Wenceslai iunioris Bohemiae regis mortem, cogitationes, viresque omnes eo conuertit, vt regnum illud fibi, domuique fuae affere ret (a).

§. III.

Clemens V. P. res Ottonis in Hungaria penitus affligit.

Fauentia principio fuere Ottoni tempora quod a Benedicti XI. pontificis, poft breue 1304 admodum regimen die VI. Iulii A. 1304. e viuis erepti obitu, menfes vndecim fedes pontificia vacabat, qui autem die V. Iunii anno infequente illi in pontificatu fuccefferat Clemens V. Vafco papali fede Auenionem translata primas curas conciliando ecclefiae Philippo Galliae regi, litibusque componendis facrauerat, vt rebus Hungaricis non multum poffet intendere. Verum non multa poft Bonifacii VIII. tempora rediere: Cle mens enim Andinae domui pariter e Gallia oriundae, ad quam hereditario iure comita tus Auenionenfis pertinebat, fuapte fauens

(a) Annal. reg. Hung. Tom. I. pag. 379.

[ocr errors]

poftquam, quo loco res Caroli Roberti in Hungaria effent, intellexit, vt Mariae Neapolitanae votis morem gereret, folenne breue die X. Augufti A. 1307. edidit, per quod 1307 renouata Bonifacii VIII. fententia, praelatos, barones, nobilesque regui anathemate, ciuitates autem, oppida, ac communitates omnes interdicto ecclefiaftico percuffit, fi porro Ottonem regem nominare, illi obedien tiam exhibere, proprios S. coronae redditus eidem adminiftrare, ac aduerfus Carolum Robertum confilio, auxilioue adeffe auderent, Ex aduerfo autem fub iisdem poenis, atque cenfuris, omnibus S. coronae Hungariae fubditis feuere praecepit, vt nulla interpofita mora Carolum Robertum, per Bonifacii VIII. fententiam regem conftitutum, pro legitimo fuo principe, atque domino agnofcerent, omni ope illi ad fubiugandas omnes regni Hungarici partes affifterent, regios denique prouentus miniftrorum eiusdem manibus re fignarent, Ottonem autem ipfum regia digni, tate, poteftateque priuatum, fub confimilium poenarum comminatione, non folum re gni finibus abfcedere, verum etiam ipfi re gis Hungariae titulo iuffit renunciare: vt porro fententiae in Ottonem regem latae acerbitatem aliquantum mitigaret pontifex, poteftatem illi fecit, fua in Hungariam iura extra dominium coram tribunali pontificio, intra anni vnius fpatium profequendi (a).

(4) Partem literarum Clementis V. ex Odorico Raynaldo recitatam vide in Annal. reg. Hung. ad A. 1307. pag. 380.

B 4

« PreviousContinue »