et Bohemiae proceribus explicuit: cum A. 1421 1421. Elifabetham filiam Alberto Auftriaco nuptui dabat, id confentientibus vtriusque regni primoribus cautum fuerat, vt, fi ipfe absque mafculo herede excederet, filia cum genero vtrobique fuccederent, aequato iure imperaturi, quod itaque iam tum ratum erat, nil in mora fuit, quo minus iterum probaretur. Hac cura folutus impérator, fuprema filiae, atque genero circa felicem regnorum gubernationem monita dedit, ac non multo poft confuetis morienti um facramentis ritu Catholico procuratus, 1437 die VIII. Decembris A. 1437. viuere defiit, annos natus LXX. poftquam praefuiffet Hungariae annis L. Bohemiae XVII. imperio Romano XXVII. (a).

S. XXV.

Sigismundi funeratio, et indoles. Sigismundi corpus Hungari proceres Polonium primum, inde Budam deduxere, non fine trifti admodum fpectaculo, quod Barbara imperatrix, et regina vidua, quae in viuentem maritum faepius perfidiam admiferat, nunc eiusdem cadauer captiua confequi

(a) Windeckius cap. CCXVIII. Chronicon Turotz. cap. XXIV.

cogeretur (a). Quemadmodum vltimis tabulis cautum erat, Varadini in aede principe, ante D. Ladislai altare, pone Mariae reginae primae coniugis olla, Sigismundus tumulatus fuit. Vt corporis habitu elegante, ita excelfa etiam indole, ac ad res maximas, aggrediendas capaciffima inftructus, ingenio, et aftutia nemini aetatis fuae principum concedebat. Cum multiplici doctrina ipfe egregie imbutus effet, nil mirum eft, virorum literatorum cenforem, vna et mecaenatem fuiffe. In bene de fe meritos munificus, multos in virtutis praemium e plebeia domo ad equeftrem ordinem, ex hoc autem ad fummos honores, et opes euexit, plurimarum in Hungaria florentium poftea familiarum autor: illi Palotzii, Rozgonyii, et Orszagbii et fuam debent magnitudinem, originem autem ipfam domus Hunyadia; Ioanni enim magna cura domi primum, tum in Italia educato caftrum de Hunyad dono dedit, id quod illius fortunae poftea initium fuit. Praeclaras Sigismundi virtutes, quaedam vitia aliquo vitae tempore obfcurarunt, praeter immoderatam vitae licentiam, in iram, et vindictam praeceps, multa illius edidit exempla. Fidei, fuis praefertim datae, parum memor, quae interdum promiferat, facile, vt ei commodum erat, violabat. Turbas domefticas, quas principio regni opprimere poterat, ftudiofe

(a) Aeneas Sylujus Hiftor. Bohem. cap. LV.

alebat, eo confilio, vt Hungari mutuis diffidiis, direptionibus, et caedibus fe fe attererent, fieque poftea facilius fub iugum mitte. rentur (a). Verum adultior factus, poftquam gentis Hungaricae indolem, ac in fe fidem penitius pernouit, omiffis noxiis illis poli ticae placitis, feueritate in clementiam com mutata, totius gentis animos ad fe attraxit. Denique, vt plurimis in rebus fecundos fere habuit exitus, ita coniugio, et bello infeliciffimus vixit.

Albertus tribus coronis eodem anno potitur. Varadipo a funere Sigismundi reduces optimates, Albam-regiam, quo iam ante comitia indicta erant, conuenere: vbi tametfi de

(a) Teftatur id Windeckius cap. IV.

mortui regis voluntati non repugnarent, non prius tamen inaugurationem admittendam cenfuerunt, quam Albertus caueret, neque ambiturum fe vacans Germaniae imperium, nec, fi offerretur, inuitis Hungariae ordinibus admiffurum: verebantur quippe, ne Alberto negotiorum imperii caufa abfente, ac occupato, quemadmodum fub deceffore acciderat, detrimentum caperet Hungaria: qua de re cum ille haud grauate cautionem dediffet, vna cum coniuge Elisabetha calendis Ianuarii A. C. 1438. inter geftientis populi applaufus 1438 coronatus eft, ea lege, vt aequato iure imperarent alterutri decedenti alter fuccederet. Tertio a coronatione hac elapfo menfe, adfuere imperii Germanici legati, Albertum communi confenfione imperatorem creatum nunciantes, quorum precibus victi Hungari, vbi affenfum praebuiffent, Albertus pridie calendas Iunii coronatus fuit Aquisgrani: hac auctus dignitate, in Bohemiam cum exercitu fe contulit, atque profligatis Huffitarum copiis, Praga potitus, die XXIX. Iunii tertia iam corona incinctus, regnum, fed non diuturnum, adiit (a).

(a) Annal, reg. Hung. ad h. a..

S. II.

Barbara imperatrix regno profcripta.

Sub ipfa regiminis exordia Albertus, vt erat miti animo princeps, Barbaram focrum contra, quam Sigismundus fanxerat, e cuftodia dimitlam, dotalitiis redditibus reftitutis, annuo infuper XII. aureorum millium penfo donauit. Infigni huic humanitati, et munificentiae turpiter refpondit Barbara: Vladislao enim adolefcenti Poloniae regi, complures fuperioris Hungariae, montanas praefertim arces, dotis nomine fibi infcriptas, ac paulo prius reftitutas obtulit occupandas, tum vero cum Bohemis clandeftina iniuit confilia, ad Albertum generum, a quo recenti, eodemque maximo beneficio affecta erat, a regno excludendum: his obicem pofiturus rex, V ricum comitem Cileienfem Bohemiae gubernatorem, quod cum Barbara colludere deprehenfus erat, magiftratu fuo deiectum domum redire iuffit, arces dotalitias fatis habuit regio praefidio communire, redditus autem porro etiam ingratae focrui fruendos reliquit. Vt crimen fuum proditum fenfit fui impotens mulier , ex Hungaria in Poloniam fuga elapfa, Vladislaum ad inferendum Hungariae bellum follicitauit. Tanta improbitate, et ingratitudine pro eo, ac par erat, offenfi regni ordines non minus, quam Al bertus iple, Barbaram reipublicae hoftem declarant, bonaque illius in fifcum redigunt. Ita infelix mulier e fummo dignitatis gra.