ætatis trigefimo fexto cùm Bleffiis Carolus Lotharingus ad Henricum regem de difciplina Ramea retuliffet, in numerum atque ordinem regiorum profefforum per literas regias honorificè ad fe fcriptas, eft cooptatus. Gratias itaque et regi Henrico et Carolo Lotharingo publicè egit; fibíque perfuafit, fe à rege in præftantiflima reip. parte effe collocatum; fibíque adeo dies ac noctes effe fummo ftudio enitendum, ne tanto muneri ac profeffioni eloquentiæ fimul et philofophiæ deeffet: unde animos adolefcentium tanta audiendi et proficiendi cupiditate inflammavit, ut fchola regia, licet ad audiendum ampliffima, plerumque tamen auditorum concurfum frequentiámque capere minime potuerit. Adverfariorum petulantiam fumma conftantia tulit atque pervicit; fymbolúmque ejus hoc fuit, "Labor omnia vin cit." Anno 1552, cum in Cameracenfi fchola frequentif fimis auditoribus dialecticam fuam aufpicaretur, inter ftrepitus, clamores, fibilos nihil commotus, per intervalla clamorum, incredibili conftantia perexit et peroravit: qua ejus virtute confternat inimici, in pofterum minus ei moleftiæ exhibuerunt. In Heidelbergenfi etiam academia, principis authoritate ad profitendum adductus, confimiles æmulorum clamores invicto animo pertulit. Adverfus doctos aliquot homines Goveanum, Gallandium, Perionium, Turnebum, Melanchonum, pari filentio eft ufus. Viginti annis abftemius fuit, donec fanitatis caufa medici vino uti fuaferunt: vini enim faftidium ceperat ex quo infans in cellam vinariam clam parentibus irrepens, fe tam immodicè ingurgitavit, ut mortuo fimilis humi reperiretur. Pro lectulo ftramentis ad fenectutem ufque ufus eft. Colebs tota vita permanfit. Prælei gymnafii labore (qui ipfi fine ullo publico ftipendio erat mandatus) contentus fuit. A difcipulis fuis oblata munera, quamvis debita, tamen non accepit. Anno 1556, Ciceronianum edidit de optima juventutis inftituendæ ratione. Pronuntiationem Latinæ linguæ in academia Parifienfi tunc temporis inquinatiffimam, corrigendiauthor cumprimis fuit, reclamantibus licet Sorboniftis, pravarum omnium confuetudinum propugnatoribus tam obftinatis, ut facerdotem quendam novata pronuntiationis coram fenatu Parifienfi infimulatum, quafi ob hærefin, ut aiebant, grammaticam, ampliffimis proventibus ecclefiafticis privandum contenderent: A a 3 ર derent: et lite quidem fuperiores videbantur difceffuri, nifi P. Ramus cæterique profeffores regii ad curiam convolantes, judicii tam alieni infolentiam diffuafiffent. Verùm illius temporis tam craffa ignorantia fuit, ut libris editis, proditum fit, in ea academia doctores extitiffe, qui mordicus defenderent, " ego amat" tam commodam fyntaxin effe, quàm " ego amo;" ad eámque pertinaciam comprimendam, authoritate publica opus fuiffe. In mathematicis quid effecerit Ramus, Schole Mathematicæ aliáque ejus opera teftantur. Ea meditantem, belli civilis calamitas interpellavit; acceptis igitur à rege literis, ad regiam Fontisbelaquei bibliothecam profectus, mathematicas prælectiones ad initio plenius et uberius retractavit. Tum in Italiam cogitabat, quo ipfum Bononia honorificè invitarat ; vel faltem in Germaniam : fed viis omnibus terror mortis intentatus, rumor etiam Prælei fui indignis modis direpti ac bibliothecæ fpoliatæ, ad regiam Vincennarum proprius urbem revocarunt. Sed et alia vis etiam gravius urgebat, ut è Vincennis per invia itinera profugiendum effet, et fubinde variis in locis delitefcendum: in fuga tamen et latebris otium hofpitéfque fui cupidiffimos reperit; in eóque otio Scholas Phyficas confcripfit, vel potius inchoavit, Erumpente rurfus bello civili, in optimatum caftra profugit eo tumultu poft fex menfes fedato, reversus, nihil in bibliotheca præter inania reperit fcrinia; mathematicas tantùm commentationes Refnerus (qui Parifiis permanfit) direptoribus commodùm eripuit. Impendente jam tertium civili bello, impetravit à rege Carolo ad invifendas exteras academias annuam dimiffionem, quafi legationem liberam. In extremis regni finibus, vix militum quorundam manus, nifi prolato in medium diplomate regio, effugiffet. Ter dimiffus, ter repetitus, tandem velocitate fumma eo pervenit, ubi ficariis licentia nequaquam pareat. Adventus ejus in Germaniam bonorum ac doctorum omnium fingulari humanitate et gratulatione exceptus eft. Argentorati Joannes Sturmius, ejus academiæ author fimul et rector, peramanter eum accepit deinde academia tota adjunctis etiam quibufdam ad ampliorem gratulationem comitibus et baronibus, liberaliffimè tractavit: quo die, denique, nobiliffimæ nuptiæ in eo loco celebrabantur, in prytaneum fummus urbis magiftratus, publicæ gratulationis gratia cum Sturmio Sturmio eum adduxit. Bernam præteriens, tantùm vidit, nec tamen fine confulis Stegeri honorifica liberalitate, atquë Halleri, Aretii, aliorúmque doctiffimorum hominum amica gratulatione difceffit. Tiguri, Henricus Bullingerus fimu“ · latque in urbem ingreffus eft Ramus, gratulator primus affuit, cœnámque ei apparavit, eruditiflimis convivarum, Jofiæ Simleri, Rodolphi Gualteri, Lodovici Lavalteri fermonibus longè gratiflimam. Poftridie cum ab eodem Bullingero in aulam publicam deduceretur, miratus quid fibi vellet in eum locum frequentiffimus civium cujufque ordinis conventus, quæfivit ex eo, ecquæ illic etiam, ut Argentinæ, nobiles nuptiæ celebrarentur. Cui Bullingerus, tibi, inquit, noftra civitas nuptias illas celebrat. Præbuit ei Heidelberga amicum Urfinum, Olevitanum,hofpitem etiam Immanuelem Tremellium, fautorem denique ipfum Electorem Palatinum, qui difcedentem Ramum, aurea imagine fua donavit. Inde Francofurtum pergens, à primariis aliquot civibus honorificè eft acceptus: deinde Noribergam ad præftantiffimos opifices et mechanicos aliófque viros doctos et præfertim Joachimum Camerarium, profectus eft: hic jurifconfultorum collegio mandatum à fenatu eft, ut P. Ramo convivium publico urbis nomine inftruerent. Inde Auguftam perexit ubi urbis conful primarius eum liberaliffimè tractavit, adhibitis in convivium eruditis variæ doctrinæ convivis, fed imprimis Hieronimo Wolfio, et Tichone Bracheo, cum quo poft prandium in fuburbanum confulis deductus, varios fermones de ftudiis mathematicis habuit. Rumore tandem reftitutæ pacis revocatus, Laufannam contendit: hic a viris doctis exoratus, logicam axoóxσ dies aliquot maximo concurfu exhibuit. Geneva cum doctiffimis hominibus tum de cæteris liberalibus ftudiis, tum de logicis collocutio illi affidua fuit, maximè cum Francifco de Cretenfi et Andrea Melvino, Scoto. Cum aliis multiseruditiflimis viris, in Italia Commandino et Papio, in Anglia Dio et Acontio, in Germania Chytreo, aliifque permultis amicitiam per literas jaxantè coluerat. Nobiles et inclytæ civitates eum magnis et honorificis muneribus, et fexcentorum coronatorum oblato ftipendio appetiverunt. Joannes electus rex Pannoni ampliffimo ftipendio Albæ Juliæ regendam academiam illi obtulit. Cracoviam liberaliffimè, immo in Italiam mille ducatorum ftipendio Bono A a 4 niam niam invitatus, patriam tamen deferere noluit: itaque Carolus ix, petitum undique calumniis domi, invidorùmque morfibus, non folùm præfenti ope fublevavit, fed honore auxit et amplificavit, eíque vacationem à laboribus conceffit. Tandem, anno 1572, in illa Parifienfi Chriftianorum ac civium internecione, indigniffime periit. Necis caufam funt qui in æmulos ejus conferant : plerique eandem quæ ceteris ea nocte trucidatis fuiffe exiftimant. Legatum annuum mathematico professori in Parifienfi academia luculentum teftamento reliquit. THE SECOND DEFENCE OF THE PEOPLE OF ENGLAND, AGAINST AN ANONYMOUS LIBEL ENTITLED THE ROYAL BLOOD CRYING TO HEAVEN FOR VEN- TRANSLATED FROM THE LATIN, BY ROBERT FELLOWES, A. M. OXON. A GRATEFUL recollection of the divine goodness, is the first of human obligations; and extraordinary favours demand more folemn and devout acknowledgments; with fuch acknowledgments I feel it my duty to begin this work. First, because I was born at a time, when the virtue of my fellow-citizens, far exceeding that of their progenitors in greatnefs of foul and vigour of enterprize, having invoked heaven to witness the juftice of their caufe, and been clearly governed by its directions, has fucceeded in delivering the commonwealth from the most grievous tyranny, and religion from the most ignominious degradation. And next, because when there fuddenly arofe many who, as is ufual with the vulgar, bafely calumniated the most illuftrious atchievements, and when one eminent above the reft, inflated with literary pride, and the zealous applaufes of his partizans, had in a fcandalous publication, which was particularly levelled against |