Kanш*, m. 1) der Riemen, lorum. 2) ein Art ше, н. п. сланину, in Riemen, Bres ter schneiden, disseco in lora, tabulas. Каишић, m. dim. 9. каиш. Каишлије *, m. pl. . . онанци, Opanten, hypodematis genus. Kajâшe, n. 1) das Nächen, ultio. 2) das Bereuen, poenitentia. Kajáca *, i) der Gurtricmen, loram cinguli equarii. 2) der Säbelriemen, lorum acinacis: „Трипута је опасао пасом, "А четвртом од сабље кајасом Kajamи jeм, v. impf. Kora, rächen, ul Kадионипа, f. die Räucherpfanne, das Каднокад, Каднокада, } vide кашкад. index. Казаз * m. der Posamentirer, Bortens Kaзaн*, der Kessel zum Branntwéinbren- Кајатис̧е, јемсе, v. г. іmpf. bereuen, poenitet. Kajraнa, f. eine Art Eyerspeise, ferey- Kajдa †, f. die Musiknote, modus musi- rium coccineum. Kajceрan (Rajcapan), adj. indecl. von Kájcnja f. 1) die Aprikofe, prunus arme- cus, Какав, ква, во, was für ein, qualis; Kaкaв makaв, so wie er ist, prout est, talis qualis. was immer Казански, ка, ко, м. п. капак, зит Какавгод, квагод, вогод, für einer, Branntweinkessel gehörig, ahenarius. Kasaнunja*, m. der Kesselschnued, Keßler, abenarius. Казанчић, m. dim. 9. казан. (Pec. Сpeм.) KakaBrih, kвaroh, BOAоh, qualiscum- Kaнmи, им, v. impf. taten, caco. Б. Какни па лазни (па ћеш виђеши како је). Како, 1) wie, ut? како му драго, wie immer, utcumque; kako mako, so wie es ist, prout. 2) wie, sobald, ut primum. 3) feit, seitdem, ex quo. Каков, ва, во, vide какав. Kakoгoд, (Реc. H Срем.) Kaxoro, (Epu.) Каконо, ш. ј. како. } wie immer, utcumque. Káкомаше, n. das Gaksen, clangor. Káкоmamи, кokeм, v. impf. gaffen, clango. Калабалук *, m. vide млоҗина.. Kaлaваhêе, n. das Kalfätern, refectio, densatio navis. Калавашиши, им, v. impf. m. j. лађу, Калај *, m. vide коситер. stanni. Kaлyhерскй, ка, ко, 1) mönchisch, moa nasticus. 2) adv. mönchisch, monastice. Kaлyhêрсmво (калуhepcmeo), n. das Mönchthum, res monastica. Калуђерче, чета, п. дав Тönhlein, monachiscus. Калуђерштина, f. augm. 9. калуђер. Калуп m. 1) das Modell, die Form, forma. 2) калуп дувана, ein Pac Rauchtabak, fasciculus nicotianae. Калупити, им, v. impf. н. п. дуван den Rauchtabak pressen. Kaлуnêнe, n. das Preffen des Rauch * tabaks. Калчине f. pl. од сукна као велико чарапе, што се носе у чизмама (у Србији и у Босни), eine 2lrt tühener Strümpfe (italiänisch ?), tibialium genus. Kaba, f. eine Art Speise, cibi genus. KauаE, ва, во, mit Koth beschmußt, coeno inquinatus. Kávame, n. das Sesudeln mit Koth, inquiuatio coeni. Kábamи, ам, v. impf. mit Koth bests deln, coeno inquino. Kápeme, n. das Kühlen, refrigeratio. - Kabyжa, f. die Lache, Pfüße, pàlus. Каљужање, п. дав Bäljen ber Gameine in ber laфe, volutatio suum in palude: Каљужатисе, амсе, v. r. impf. fih in der Pfüße wälzen, volutor in palude. navis genus: Каљун, m. bie Balione, „Уватише два каљуна златна Камара, f. vide гомила. Камата *, bie Jinfe, Sntereffe, fenus: дао новце на камату. Камен,, т. деr Stein, lapis. Камен, на, но, fleinern, lapideus. Каменар, гр. ber Steinmet, lapicida. Каменит, та, шо, fleinig, petrosus. Каменитиҫе, имсе, v. r. impf. verfei= nern, stupefio, saxeus fio. Каменица, f. један камен, ein eingel= ner Stein, lapis, saxum. Каменица, f. тако се зову млога села, као н. п. Каменица у Сријему, у Јадру, у Кључу (код Кладова, ђе Данас не ма ниједнога Србљина, него Власи). Каменчић, m. dim. дав Steinфен, 1аpillus. Камењак, m. ein Drt, mo viel Felfen руком, cultri. Ками, (понајвише у Ерц.) vide камен: нами ти у срце. Камила, f. báð ëamel, camelus (xáunlos). Камилавка, f. bie Dönheappe, cucullus monachi. Камичак, чка, m. vide каменчић. Камиш *, м. дав Pfeifenroßr, tubulus istulae. cf. чибук. Камишовина, f. ber burnum. olingbaит, vi Камкање, п. дав Borjammern, lámen Кандил, т. (ст.) vide кандило: "Златан кандил од дванаест ока Кандило, n. bte Dångelampe (vor ber Mutter Bottes), lucerna (lampas) pensilis. Канишисе, имсе, V.. I. impf. sich anфін, раго, me: канио сам се да ти дођем. Бачк. и у Канков, m. (у Сријему, у Бан.) ber Tripper, gonorrhoea. Кано (каоно?), wie, ut, quemadmodum. Кановпи, m. pl. (може се једноме рећи и кановац). По неким селима у Бијоградској наији имају људи обичај те говоре готово уза сваку ријеч каном, каном бато. На Врачару 1804 године прозвали су и (Бијограђани и други бећари којекакви) зато кановцима и подсмијевали су им се којешта, и люлико пута мало се нијесу из пушака шукли зато. Каном, cf. кановци. Канон, m. (ст.) аnon (Rirdenfitte), canon : „Бе Србиње јунак причешћује ,,Без канона и без испов једи Канта, f. Mrt Baffergefäffee mit Sanoa be, hydriae genus (e Germania adlatum). Кантар*, m. bie Bage, libra. Кантар кадија (мјера вјера), діє Ваде гой es entscheiden. Кантарина, f. 1) бав Baдeдelb, ресиnia pro pendendo, 2) augm. . қантар. Кантарски, ка, ко, н. п. кука, јаје, Wages, librae. Кантарџија *, m. ber gostates. Кантарџијин, на, но, бев fters, zygostatae. agemeifter, zy детей Канура, 1. ein Stren (Bunb) Baummot. lengarn, fasciculus filorum gossypino rum. Камуши, нем, v. pf. tropfen, decidit stilla. Канчело, п. ein Stren (Bund) 3wirn, filorum tortorum. Kâнпa*, f. 1) die Krälle (des Adlers), unguis. 2) der Haken, harpago (auf Schifs fen), cf. чакља. Канџија *, f. vide камџија. Кањерисати, рищем, v. impf. (по на centus. , Bema, n. der Flaschenkeller,` Flaschenkorb, sporta ampullaria. Канап, m. Der (Sanfs) faven, Špagat, funiculus cannabinus. cf. дретва, врвца. Канапе (канабе)*, пета; . Der Sofa, Das Kanapee, lectus. Канат, т. ђе паде горњи канат пркве. мастирима, особито у Србији) зог fingen, praecino (vom Novizen, der in Bügerarmen Kirchen den Oetoich u. á. von einer Seite der Sänger auf die ans Dere überträgt, und zugleich den Sängern vorfingt). Kaпарисаmи, ришем, v. рf. verangel. Den, arrha firmo. Kапаши, плем, v. impf. tröpfeln, stillo. Kaпémáн, m. der Hauptmann, Feld. hauptmann, tribunus, dux. Kaпemaниja, f. das Kommando, imperium unò manus: изгубио капетанију; дошао с капетанијом. Капетаница, f. die Srau beš Jelbhaupt. manns, uxor ducis. Капешаничин, на, но, бес капетанидa, uxoris belli ducis. Капетанов, ва, во, Des Felbhaupts manns, ducis. Kaпemáновад, вua, m. einer von des Hauptmanns Leuten, homo ducis. Капетански, ка, ко, 1) н. п. плата, Feldhauptmanns - Sold, ducis und ducum. 2) adv. mwie ein Feldhauptmann, more ducis aut ducum. Kaпemáнсmво, n. die Feldhauptmann. schaft, imperium. Капетина, f. augm. 4. капа. Kanиja*, f. das Thor, porta. cf. врamа. Kanuk, m. der Theil des Kopfs, den die (türkische Feß-) Müße bedeckt, pars capitis, cui insidet mitra. Капица, f. dim. . капа. Kanja, m. der Thorwächter, janitor. Капиџик m. dim. . капија. Kansap, m. der Korporal, decurio. Капларија, f. bie Korporalfhaft, imperium und manus decurionis. Kаплâров, ва, BO, des Korporals, decurionis. * Kаплâровиша, f. die Kørporalin, uxor decurionis. Капларчић, m. dim. 9. каплар. Kaпьишa, f. dim. das Tröpfchen, stillula. Капурина, f. 'vide капетина. Kanym, m. der Kaput (österr.), Kapot, genus togae. Капца, f. dim. 9. кап. Kap, m. 1) das Ausschelten, increpatio: кар је Божји дар, али је мука кад бију па не даду плакаши. 2) * vide Spura, Sorge, cura Карабе, f. pl. vide карабље. Карабице, f. pl. dim. v. карабе. Kapaбbe, f. pl. 1) eine Art Hirtenflöte, fistulae genus. 2) на гадьима, das Flötenstück am Dudelsack, fistula utriculi. Карабљице, f. pl. dim. 9. карабље. Kарабогдâнскâ, f. die Moldau, Moldavia: ,, Дмитар узе земљу Каравлашку, „Каравлашку и Карабогданску Kaравидa, f. Frauenname, nomen feminae. KapaвAbе, n. die Nelfe, dianthus carophyllus Linn. Kapавла*, влàа, ш. der Walache aus der Walachen, Valachus proprie e terra Valachiae. Kapaвлаиíа, f. die Walachin, mulier valacha. Kaравлашкâ, f. die Walachey, Valachia. Каравлашки, ка, ко, 1) malahifh, va. lachus. 2) adv. walachisch, valachice. Каракоса, f. bie Ghwarzhaarige, puella nigris capillis, cf. ирнокоса. Караманка, f. cine 24rt Birn, piri ge nus. Kaран, m. Mannɛname, nomen viri, Карановац, вца, (или Карановци pl.). m. Stadt in Serbien (на десном бријегу Мораве, према утоку Ибра у Мораву). Карановачки, ка, ко, von Карановац. Jurgo. Káрamиce, aмce, v, r. impf. einander Kapan, m. eine Art Fisch, piscis genus. Kápem, m. die Strafe beim nрсмен Spiel, mulcta (poena) in ludo annuli. Карешити, им, v. impf. im прстенSpiel strafen, multo in ludo annuli.. Kapekeme, n. das Strafen im apcmенSpiet, multatio in ludo annuli. Kapuкa, f. der Reif, Ring, der das Rohr der Flinte an den Schaft befestigt, orbis. cf. павmа, Карикача, f. vide карпклија. Kapиклиja, f. eine Art runde Müße der Hers. segominer, galerus hercegovinensium. Карли*, adj. indecl. befummert, sollicktus, vide брижан. Kapana, f. eine Art Trögschüssel, alveus. Каршара, f. bie Kartenauff lägerin, num. Каруце, f. pl. (v. Ital. carozza) bet Kac, m. der Trab, gradus tolutilis. en, Marftflefen, oppidulum, vicus. Касало, m. Eraber, gradiens tolutim. Касалов, ва, во, дез касало, 1. . код касалове куће, fœiđt man je. mand (in April), wenn man ihn durch vergebliche Gänge foppen wi. Касање, и, дав Zraben, gradus tolutilis. Касапин *, m. vide месар. Нови каса пи под реп кољу. Касапница, f. vide месарница. incedo. Каскање, n. dim. 9. касање. Касно, (у Сријему, у Бачк. и у Бан.)vide доцкан. Кастрола, f. bie Safferole (Raftrole) Kam*, m. 1) das Stockwerk, contigna- * Kamкaд, dann und wann, subinde. schmiere, vas in quo axungia asservatur. Каћунак, нка, m. баз Anabentraus, orchis satyrium. Kâyk, m. 1) der Laut des Truthahns, dici. Kaypaн, m. der Ungläubige, incredulus, Kayрcka, f. das Land der Ungläubigeu, Кацкаши, ка, v. impf. tröpfeln, lucellum Качамак, т. (у Банату говоре и куља) „У Клисури испод Качаника Каснити, им, (у Сријемуу Бачк. и у Качаров, ва, во, √ toris. Бан.) vide доцнити. Качица, dim. у. каца, |