Рођака, f. теткина, или ујакова каи, conso Роhâков, ва, BO, des Letters, Рођени, на, но, н. п. брат, сестра, CHн, leiblich, germanus. Рóжеже, n. Hervorbringung eines Tons sici. Рожити, HM v. impf. einen gewissen Laut des Dudelsacks hervorbringen, elicio soni genus ex utriculo musico. Рожњак, т. прст, што се њим рожи, м. ј. удара у пошљедњу рупицу на карабљама гадљарским. Posra, f. der Pflock, die Stange, an der 3. B. die Kürbisse hinanranken, pertica. Poj, m. der Bienenschwarm, examen. Pojeme, n. das Schwärmen, emissio fe tus. Ромориши, им, v. impf, нити ромори , нпа, m. 1) der Taucher, urina, tor. 2) ein Infect, bestiolae genus. РониDIи, Hм, v. impf. 1) tauchen, urinor. 2) (cm.) cyse, Thränen vers aießen, lacrimas fuudo: „Роми сузе низ бијело лице Ронитисе, имсе, v. г. impf. н. п. бриjer, hinabrollen, delabor. Рожеже, n. 1) das Tauchen, urinatio. 2) das Vergießen der Thränen, lacrymatio. 3) das Hinabrollen, devolutio. Ропчад, f. (coll.) jungstlaven, vernae. Ропче, чета, п. ein junger Stlave, verna, servulus. Poca, f. der Thàu, ros. Poca, f. Frauenname, nomen feminae. Росуља, f. (ст.) ber Shauregen, pluvia roscida: „Удри киша росуља, На ђевојци кошуља Pʊшква, f. der Rettig, raphanus sativus Liun. Ротквени, на, но, н. п. лист, Rettigs, raphani sativi. Ротквица, f. dim. 9. ротква. Ротквиште, п. ein chemaliges Rettigo bett, locus olim raphano consitus. Рoчитисе, имсе, v. r. pf. fich bestellen, Rendezvous geben, constituo tempus et locum. Рочиште, в, мјесто, ђе смо се дого ворили с ким да се састанемо, дет Ort der Bestellung, locus constitutus. Powêœe, n. das Bethauen, irroratio. Poшumi, m. der Rost, crates. Рошчић, т. 1) dim. 9. рог. 2) рошчиku, die Bockshörner, das Johannisbrot, ceratium, siliqua graeca. Pna, f. der Haufe, cumulus, acervus. Рпица, f. dim. . рпа. Pпîшme, n. Ort, wo ein Haufe (Kuku Pпẩк, m. eine Art Getreide- Maß, menruz) gestanden, locus ubi acervus fuit. surae genus. Рckâше, n. das Krachen (einiger Speis Рскаши, ам, v. impf. mit Krachen zers (суз*, m. ber Діеб, fur. cf. крадљи. Рсуски, ка, ко, 1) Diebbs, furum. 2) Pmemaya, der Rückgrat, spina dorsi. Ртина, f. augm. 9. pm. Стица, f. діе Sinohündin, vertaga (?). Ртичин, на, но, деr ртица, vertagae. Ртмача, f. ber Sofenlak, apertura tegu. menti braccalis. Ртник, m. ðie erften Ingreifer im See re, velites: изгинули отници; ударише најприје ршници. Ртница, f. ber erle (härtfte) Brannts mein, vinum ustum primum. Ртов, ва, во, дев Binòfpiel, vertagi. Pmoвoha, m. der Windhunde führt, vertagi ductor, (cls Bormurf für einen Edelmann, der immer nur jagt). Руба, f. vide роба. Рубетина, f. 1) augm. . руб. 2) augm. . рубина. Рубина, f. vide кошуља. Рубиница, 1. dim. . рубина. Рубиши, им, v. impf. 1) einfäumen, limbo circumdo. 2) uman, einen Stab oben zuglätten, zuründen, rotundo. Рубљење, п. 1) čaš Sinfäumen, circumjectio limbi. 2) даš ibplatten, laevivigatio. Руг, т. бег pott, ludibrium: не смиРуга, f. јје од руга да изиђе на поље; ругаласе руга, па јој била друга. Ругање, п. ба Spotten, illusio. Ругатисе, амсе, v. r. impf. коме, чему, fpotten, illudo, ludibrio habeo. Pyroбa, f. die Häßlichkeit, turpitudo (das Begentheil von љепота). Рýдa, f. 1) das Erz, aes, minera. 2) die Deid,felitange am Pferdewagen, temo. Руда, f. bite, zufammenhängendе cl= le. lana spissa et crispa. Рудаст, та, то, н. п. овца, ðit= molig, lanae spissae. Рудина, f. bie Slur, pratum: "Док се гора преођене листом, „А рудине травом ђетелином Рудине, f. pl. Begend in der Herseqomi na an der Gränze von Montenegro. Рудиница, f. dim. v. рудина. Рудица, f. 1) dim. v. руда. 2) gefärbte Bolle, lana fucata. Рудни, на, но, н. п. коњи, Deichfel=, ad temonem constitutus, 3. B. wenn man mit Vieren oder Sechsen fährt. Рудник, m. Stabt in Serbien. Рудничанин, човек из Рудника. Руднички, ка, ко, von Рудник. Рудњак, т. код кола, ђе се четири коња ватају, два се спражња зобу рудњаци, дle Deihjeipferde, еquі ad temonem juncti. Ружа, f. 1) bie kofe, rosa. a) Grauen пате, nomen fenunac. Ружан, жна, но, häßlidh, turpis. Ружење, п. даê Spotten, ludificatio. Ружин, на, но, čer ружа, roseus et Rosae. Ружити, им, v.impf. кога, verfpotten, illudo cui. Ружишисе, имсе, v. r. impf. fpotten, Tudilico. Ружичица, f. dim. v. ружа. Ружични, на, но, Rojenz, roseus. " „Ђе јунаци рујно вино пију "Јес видео рујно вино Рука, f. 1) bie Janò, manus: дошло му испод руке, unter ber Sand, ins дебейт; не иде ми од руке; није ми на руку; учинити коме што на руку. 2) од сваке руке, allerhand, varie. Pyka, f. das Brummen des Bären, verwundeten Ochsen, mugitus. Рукав, m. ber $tmel, manica. Рукавац, вца, т. 1) от 2šeintrenne Fessel die Röhre, die in die Kühlwanne führt, fistulae genus. 2) an der Nave dec vorderste Theil, modioli rotae pars antica. Рукавина, f. augm. 9. рукав. . рукав. аnčimuh, chirotheca. rüllen дeв Bären, Dd);en, mugitus ursi, bovis vulnerati. Рукати, ручем, v. impf. brüllen, mugio., Рукнути, нем, v. pf, aufbrüden, mugitum edo. Рукocáье, n. das Handgeben, porrectio мация. Руковашисе, кујемсе, v. pf. ц. impf. Руљање, п. дав Brülen (eines unartigen Румениши, им, v. impf. roth fhminten, purpurisso fuco. Руменитисе, имсе, v. г. impf. 1) і$ roth schminken, purpurisso fucari, 2) roth ausfehen, rubeo. Руменкаст, та, то, röthli, subruber. Pyo, n. das Gewand, die Kleider, vestitus. Рупити, им, vide банути. Рупица, f. dim. v. рупа. Рупчага, f. vide рупетина. Руса, f. vide росопас. Руса глава, f. (ст.) al bе ftändiges Beiwort des Kopfes, wie im Homer das purpurne Meer, u. s. w. „И русу му осијече главу „А ја волим моју русу главу. „Нег све благо цара честитога — Русвај*, m. Het чудо, rei mirae genus. Русија, f. vide Московска. Русијски, ка, ко, vide Московски. Русмар, т. Таппвпате, nomen viri. Русмира, f. Frauenname, uomen feminae. Рута, f. ruta graveolens Linn. Рутав, ва, во, 3otteliq, villosus, Pyme, f. pl. die Haarjotteln, villi. Руфет*, m. der Zunftgenoß, socius collegii. Руцељ, т. (у Сријему) vide бабак. Ручавање, и bas Speifen, coenatio. Ручавати, ам, v. impf. Mahlzeit bal= ten, coeno. Þýчaк, чкa, m. die Mahlzeit, coena, pучаница, f. bie ffegelt, tempns coenandi. ручано доба, n. vide ручаница. ручати, ам, v. impf. u. pf. fpeifen, Mahlzeit halten, coeno. ручина, f. vide ручурина. Ручити, им, v. impf. (сп.) т.ј. руke, die Hände reichen, jungere dextras: Руке руче, у лица се љубе Ручица, 1. 1) dim. . рука. 2) ручице на плугу, діе flugterje, stiva. 3) куђеље, или лана, ein Bund Flame, fasciculus cannabis aut lini. Ручконоша, f. bie ben danitfern u. f. m. das Essen vom Hause bringt, quae adfert coenam. C C. 11) mit, cum: с тобом, са мном. 2) Ca, Joon, de: с брда, скоња, с Косова, са земље, с пута. 3) с тебе сам пропао, òò, e; с пога не смијем да -, bešwegen, ob hoc. 4) одскочило сунце с копља; дебела сланина с подланица, fo großals „Са два прста пупак премашила 5) с вечера, Иbenòê,vesperi. 6)ја мијесам с раскиде; није с горега. Саба̂*, indel. ујутру кад забијели зора и почнесе дијелити дани ноћ, онда се попне оџа на џамију те учи саба (ш. ј. виче да иду Турци У џамију да се моле Богу). Сабаиле*, рано у јутру. Сабијање, п. дав Štopfen, Drängen, den satio. Сабијати, ам, v. impf. ftopfen, bit machen, denso. Сабијашисе, амсе, v. r. impf. fi bi zusammendrängen, denseor. Сабирање, п. 1) дав Sammein, colleetio. 2) das Falten, plicati. Сабирати, ам, v. impf. 1) fammeln, colngo. 2) falten, in alten legen, plica. Сабљетина, f. augm. v. сабља. Сабов, т. (у Сријему, у Бачк. и у Бан.) Савашлеисање, п. дав mailiren, colorum metallicorum obductio. Саватлисапли, леншем, v. pf. ц. impf. Савијање, п. 1) дав Beugen, lexio. 2) Bufammenlegen, complicatio. Савијати, ам, v. impf. 1) бенgen, inflecto, incurvo. 2) zufammenlegen, complico. Савијача, f. 1) cine Urt Speife, діе Пиде lärtig gewicđelt ift, cibi genus, placentae genus. 2) колиба, eine zelta artige Sütte, tugurii genus. Савина, f. намастир у Далмацији. Савити, вијем, v. pf. 1) bенден, bic. gen, flecto. 2) zusammenlegen (Brief,. Tuch), complico. Савица, m. dim. у. Сава, Савладали, ам, vide свладати. Савршивање, n. vide свршивање. Сагнапи, ам, v.pf. bineintreiben, ago in- Caromême, n. das Hineintreiben, actio (bovis in stabulum). Саградити, им, v. pf. bauen, construo. Сагрешити, им, (Рес. и Срм.) vide сагријешити. Сагријешими, им, v. pf. (Ерц.) Богу, fündigen. pecco. Сагубиши, им, v. pf. umbringen, in terficio. Câд, m. neue Pflanzung (besonders neu angelegter 2Beinberg), vinea reccns. Сад, 1 ist, nunc. cf. јако. Сада, Садаљка, f. дав Cekbolk, Sted, bol he i. e. das Werkzeug, um für die Pflanze ein Loch zu stechen, rutri genus. Садањи, ња, ње, г ißig, qui Садашњи, ња, ње. est. Саде(једни говоре, као у шали, и сад ека, садекар и садекарена), vide сад. Садевање, и. (Рес. и Срем. vide сади јевање. ципс Садеваши, ам, (Рес. и Срем.) vide саДијевати. Садека (садекар, садекарена), cf, саде. Саденути, нем, vide садести. Садење, n. vide сађење. Садерами, рем, v.pf. abreißen, deripio. Садести (говорисе и саденути), денем, (Рес. и Срем.) vide сађести. Садијевање, п. (Ерц.) дав Цијi obern, foeni compositio. Садијевати, ам, v. impf. (Ерц.) (дивен) aufschobern, metum facio foeni. Садити, v. impf, н. п. купус, шљиве, Виноград, vflanzen, feken, sero. Садно, п. рана (од седла или од самара) у коња на леђима, bie Cattel. oder Saumwunde des Pferdes, vulnus equi a sella aut a clitellis. Садрети, ем, садръо, (Рес. и Срем.) vide садријети. Садријети, рем, садръо, vide саде. рати. A a tengebet, zwischen Ostern und Himmels fahrt, inferiarum genus. Салата, f. ber Galat, lactuca oleracea: Салаш, m. ber Menerhof, villa. cf. мајур. Caлen*, m. Salep (ein warmes Getráut mit Sonig), potio mellita. Салетање, п. (Рес. и Срем.) vide cалијетање. Салетати, ећем, (Рес. и Срем.) vide салијешати. Салетеши, тим, v. pf. (Pec.)] anre Салешиши, им, v. pf. (Срем.) пен, ап. Салећеши, лешим, v. pf. (Ерц.) falen, invado. Салијешати, ећем, impf. (Ерц.) ап fallen, invado. Салиши, лијем, v. pf. 1) gießen (3. 8. eine Ranone), fundo. 2) bineingießen, funde in - Салитра, f. vide шалинтра. Cào, n. 1) das Fett (von Schweinen), adeps. 2) из бундеве, дав Betröfé, intestina cucurbitae. Саломити, им, vide сломити. mann, der Menschen (ohne Waaren)führt, Саљевање, п. (Ерц.) дав Sießen, fusio, Саљеваши, ам, v. impf. (Ерц.) gießen, fundo. Сам, сама, само, 1) alein, solus; сам самцит (самцат), gang und gar alein, plane solus, 2) felbft, ipse. 3) сам. сf. јесам. Самар, m. ber Saumfattel, sagma, clitellae. Самарење, п. baš luffäumen, clitellarum impositio. Самарина, f. augm. 9. самар. Самарити, им, v. impf. auffäumen, fatteln, clitellas impono equo. Самарић, m. dim. . самар. Самаруша, f. m. j. игла, bie аnа= bel, acus consuendis fasciculis. Самарџија, m. der Saumsattelmacher, confector clitellarum. Самарџијин, на, но, дев самарџија, clitellarum confectoris. Самац, мца, m. ber allein lebt, solitacaelebs. rius, Самдокас, m. (cm.) ein erðichtete Kraut (zu Herereyen), q. d. herba quae cogat ut ipse accurratamicus amicae: „Самдокаса и околочепа Самљети, мељем, v. pf. mahlen, molo. Camo, nur, solum, nonnisi. |