Самовољан, љна, но, ber nаh feinem Willen handelt, pertinax, suae voluntati indulgens : „Удовица свака самовољна Самовољац, љца, m. ber Stenwilige (Colbat), volo. Самодрежа црква, f. (ст.): „Самодрежи цркви на рочиште Саможив, m. čer Egoin, Gelbilling, qui nonnisi se amat. Саможив, ва, во, egoiftif, felbftif, nonnisi sui amans: иди, погани саможива! Самоков, m. eine Stabt in ber Bulga. rey, nomen oppidi in Bulgaris. Cáмоковски, ка, ко, yon Самоков. Самокрес, т. (сm.) Wiftole bie von feloft schießt, telum spontaneum : ,,За појасом девет самокреса, „Све и девет једна ватра пали Самониклица, f. Urt weißer füßer lepfel, pomi genus. 23 Саморан, на, но, bie fi felft näßren muß, qui se ipse alit: „Па што ће ти саморана мајка. Cаморâсm, m. was auf dem Acker, wo eine Getreideart angebaut war, nach der Ernte aus verstreutem Samen von felbst nachwäch st, Самосаздани Боже! feibft evfhaffener Sort! qui se ipse creavit. Самотвор, ра, po, aus einem Stüd, ex una, continnus. Самоћа, f. діе SinfamFeit, solitudo. Самбук, m, ber Selbftlernende, autodidactus. Самоуче, чета, и. т. j. ђаче, ein Kind, das ohne Meister, von selbst, lernt,puer autodidactus. Самрт, f. vide cmpm. Самртан, шна, но, (ст.) ber Seftors bene, defunctus : „Чати Марку, што самотну требаСамотни, на, но, н п. час, свијећа, Cterbe, mortis, movientium. Cамcôв, m, der Fleischerhund, molossi * Санам, на, но, täftig, поф ой фа (beim Aufstehen), somni plenus. Сандал m. Art Zeugs, texti genus. Сандалгаће, f. pl. (cm.)Beinbicider(für Сандалије, f. pl. Irauen)von сандал, braccarum muliebrium genus: „Украшћу јој сандалгаће "На ногама гаће сандалије Сандук m. vide ковчег. Сандучина, f. augm. . сандук. Сандучић, m dim. 9. сандук. Санљив, ва, во, дег деп ©hlaf liebt, die Schlafmüße, somuiculosus. Санта, f.. н. п. леда, lumpen, massa. Сантрач, ш. Hri Kafhine, cralis geuus. Санчић, m. dim. у. сан. * , Санџак *, щ. дašanb[chatat, praefectura: , Седам паша са седам санџака Санџак - алајбег, m. (ст.) - „И четири санџак - алајбега Санџије *, f. pl. vide прописли, Сањкање, ш. дав Jahren auf ©hlitt en vectio in traha. Сањкатисе, амсе, v. r. impf. lit. ten fahren, vehi traha, Cáжаше, n. das Träumen, somniatio. Сањати, ам, v. impf. träumen, somuio.. Саони, f. pl. der litten, traha. Саоник, m. Die ta trahis. littenbâýn, via aper Саднице, f. pl. dim. у. саони. Сân, m. vide држаље. Сапалити, им, vide спалити. Сапаљивање, n. vide спаљивање. Сапаљивати, љујем, vide спаљивати. Сапети, пнем (и сапењем), v. pf. 1) zuknöpfen, claudo. 2) anknüpfen (einem Pferd auf der Wiese die Vorderfüße), adligo pedes: скаче као сапет. Сапетљаши, ам, v. pf. zuhäfteln, 6bulo; babe сапешљавати д са. петљавање. Сапи, f. pl. čaš Rreuz tes Vferbes, clunes equi. Canиâнe, n. 1) das Zuknöpfen, clausio. 2) das Anknüpfen, adligtio. Сапињати, њем, v. impf. 1) butuöpfen, claudo. 2) antnöpfen, adligo. Canimaчa, f. das Knüpfband, der Knüpf. faden (bei den Bauernhemden statt des Knopfes), funiculus fibulae loco. Сапиште, n. vide сап. Саплак, т. діе metalene Zrintfhale ber Reiter, phiala equitum. Сапон, ш. дав Binòfeil, funis. Сапрепи, ем, ѵ. pf. 1) кога на суду, gegen jemand vor Gericht gewinnen, viuco causam. 2) сапрела га со и љеб, er ist für seine Undankbarkeit gestraft, poenas dedit ingrati animi, Сапун, m. bic Geife, sapo. Сапунање, й, дав eifen, illitus saponis Сапунами, ам, v. impf. seifen, illino Càсипâнe, n. das Hineinschütten, infu narius. Сапунjн, на, но, des Seifenfieders, saponarii: Сапунчjнuда, f. 1) die Seifenfiederin, saponarii uxor. 2) die Seifensiederey, saponaria taberna. Сапунџијнски, ка, ко, 1) feifeniebe. Сапунцијски, ка, ко, ] rifd, saponarius. 2) adv. feifensiederisch, more saponarii. Сапуњење, n. vide сапунање. Capaj, m. das Serail (der Hof), anla. Capajeno, n. Stadt in Bosnien. Capaјевка, жена из Сарајева. Сарајлија, човек из Сарајева. Сарајевски, ка, ко, о Сарајево. Сарáнпми, им, v. pf. begraben, sepelio, tumulo condo. Сарањивање, n дав Begraben, sepul sio. Сасипати, ам (и сасипљем), v. impf. hineinschütten, infundo. Сасјећи, сијечем, v. pf. (Брц.) 1) аб hauen, herunterhauen, decido. 2) zusammenhauen, concido. Cacjenama, aм, v. pf. (Epa.) hinein. schneiden, incido. Cacayшшаши, ам, v. pf. hören, audio. Cacma, sehr, valde, nimis. cf. Beомa. Сàставиши, им, v. pf. zusammenbrin= gen, facere ut sint simul. Састављање, п. baš Bufammenbrin= gen, collectio, congregatio, junctio. Саставьаши, ам, v. imрf. zusammenbringen, jungo. Сасплавци, вака, m. pl. der Ort, wo 3. B. zwei Flüße zusammenfließen, confluentes junctura. Састајање, п. дав Žufammentreffen, conventio. Càcmajamиce, jeмce, v. r. impf. zusammentreffen, convenio. Састанак, нка, m. bie Bufammentunft, der Congreß, conventus. Састанутисе, немсе, vide састашисе. Cacmapamиce, aмce, v. г. pf. sich um um etwas bemühen, Sorge tragen, curam habeo. Састатисе, анемсе, v. r. pf. zufam. menkommen, convenio. Cacmpâr (ca cinpar), von hinten, a tergo. Cacmpuna, f. eine Art Hülsenfrucht, leguminis genus. Cacupугamи, ужем, v. pf. abschaben, abrado, derado. Cacŷmu, спeм, v. pf. hineingießen, fchütten, infundo. Cacýшnшиce, шnce, v. r. pf. eindorren, Сашuнраши, рем, v. impf. abreiben, de- Cвàдбенî, на, но, hochzeitlich, nuptia tero. Caиk, m. dim. . cam. Сámьик, m. (österr. das Seitel) der vierte Theil der Maß, quadrans, quarta pars mensurae, Сатри мачка и булумаћа, antwortet man (im Scherze) auf die Frage, was man gespeiset habe. Es scheint auf die campina anzuspielen, cf. 6уaymak. Càmρuga, f. eine Art Mehlspeise der gančleute. Успесе мало воде у шенично брашно, па се онда добро сатре рукама, те се начини готово као тарана. Сатрти, рем, сатрьо, v. pf. 1) аб. reiben, detero, zerreiben, contero. 2) кожа, zu Grunde richten, eneco. Сатршисе, ремсе, сатръосе, v. г. pf. zu Grunde gehen, euecor. Cake, n. (coll.) die Honigscheiben, favi. Cakeрamu, aм, v. pf. (Epu.) hineintrei, ben, ago in Cakepiae, n. (Epy.) das Hineintreis ben, adactio, immissio. Cakepuвami, pyjem, v. impf. (Ерn.) hineintreiben, adigo. Cáku, caheм, vide cиku. Cahypa, f. der ströherne Korb, worin die Laibe Brot stehen, bis man sie in den Backofen schießt, spertae genus. Cakуpuna, f. dim. v. cahypa. Câ¶*, m. der metallene Deckel, worin z. B. die numa gebacken wird, operculum ferrcum. * Caчмa, f. 1) der Schrot, grando plumbea. 2) сије сачмом (н. п. кунурузе), wie Schrott, während andere ökonomischer damit umgehen. Cачувашп, ам, v. pf. behüten, bewah reu, praeservo, caveo. Сачуши, чујем, vide саслушати. Canák, m. das Fußgestell unter einem Steffel, tripus ahenum sustinens. Cánuja, m. der Uhrmacher, horologiarius. Саџијин, на, но, без Whemaфers, horologiarii. Caшémamи, aм (и сашеheм), v. pf. Сашити, шијем, v. pf. zufammennähen, consuo. Сва, сf. сав. Cвагда, immer, semper. überall, ubique, Cвa46a, f. Die Hochzeit, nuptiae. Свадбарина, f. (cm.) die Hochzeitsgebühr, pecunia nuptiaria: „Ваља да је ђе наш'о ђевојку, lis. Свадбовâже, п. das Hochzeithalten, nuptiarum actio. Свàдбоваmи, буjeм, v. impf. auf einer Hochzeit seyn, interesse nuptiis. Свадиши, им, v. pf. кога с ким, entzweien, inimico, discordes reddo. Свàдmисе, имсе, v. г. рf. sich ents zweien, rixari. CBaha, f. der Zank, discordia, discidium. Свађање, п. дав ntzmeien, discordia. Свађати, ам, v. impf. entzmeien, facio ut dissideant. Сваhашисе, амce, v. r. impf, sich ents meien, discordes fimus. Cвahе, (Eрп.) vide cвarhe. Сваја, 1. һур. у. сваст. Свак, m. vide својак. Свак, свакога, vide сватко. Cвак, кa, ko, ein jeder, omnis, quis que. Cвakojāк, ña, ко, allerley, omnis, ge neris. Свакоjâño, allerlei, varie. } überall hin, quaqua versus. Свáйпи, им, v. рf. herabwälzen, devolvo. Свáлимисе, имce, v. r. pf. sich hinwäls zen, provolvor. Cвábamн, ам, v. pf. 1) herunterwälzen, devolvo. 2) (das Tuch) walken, subigo. Сваьиваше, n. das Herab-, Hinwälzen, devolutio, provolutio. Сваљивати, љујем, v. impf. herabwälzen, devolvo. Сваљиватисе, љујемсе, v. r. impf, fih Свараши, ам, vide преварити. Свастин, на, но, ber сваст, sororis uxoris. Сваћање, п. дав Dinlangen, extensio justa. Сваћати, ам, v, impf. hinreichen, attingo, sufficio. Свачиј (свачији?), чија, чије, eines je den, cujusque. Свашта, свачега (и свашта), айев, Сведок, м. (Рес. и Срем.) vide свједок. Сведочанство, в. (Рес. и Срем.) vide свједочанство. Сведочка, f. vide сведоцба. Сведочење, п. (Рес. и Срем.) vide свје. дочење. Сведочити, им, (Рес. и Срем.) vide свједочити. Сведоџба, f. (Рес. и Срем.) vide свјєдоџба. Свежањ, жња, m. ein Sündel, fascicu lus, н. п. праве, сијена. Свеза, f. дав Band, ligamen. Свезати, ежем, v. pf. білден, colligo. Свезатисе, ежемсе, v. r. pf, in Bet. bindung kommen, necessitudine jungi. Свезнали, ла, ло, allmifferi, отціscius: Куши ти свезнали. Свезналица, m. u. f. der Ulmiffer, qui se omnia profitetur scire. Свекар, кра, m. der Shmiegervater (дев Mannes Vater), socer, mariti pater. Свеколико, ales, quodcumque. Свекрва, f. діе Shmiegermutter (дев Mannes Mutter), socrus, mariti mater. Свекрвин, на, но, деr hwiegermut= Света гора, f. (Seiligenberg), mons Athos. Светао, шла, ло, (Рес. и Срем.) vide свијетао. Светац, свеца, m. 1) ber Heilige, Sanctus. 2) данас је свешац, òer Beyer= tag, dies festus. Светитељ, m. vide светац 1. Светина, f. dim, v. свет, vide свје мина. Светиња, f. bie Reliquie, baš Deilige thum, sanctorum reliquiac. Светиши, им, v. impf, 1) н. п. водицу, weihen, consecro. 2) vide светковати: господине четвртине! пусти мене, шебе ће бака светити. cf. четвртин. Светитное, имсе, v. r. impf. 1) не свеme ce caд, ist lebt man nicht fo, daß man heilig würde, non sunt tempora sancta. 2) свели се он мени, er hat Schadenfreude an meinem Unfall, laetatur de injuria mea. Светковање, п. даš Jeyern, celebratio, feriatio. Светковати, кујем, v. impf. 1) feyern, celchro. 2) feyern, ferior. Светковина, f. даš eyern, feriae, diei festi celebratio. Светлипін, им, (Рес. и Срем.) vide свијетлими. Свешлитисе, лисе, (Рес. и Срем.) viде свијетлимисе. Светлица, f. (Рес. и Срем.) vide свјеплица. Светлост, f. (Рес. и Срем.) vide свјет лост. Свешљење, п. (Рес. и Срем.) vide свијетљење. Светињак, m. (Рес. и Срем.) vide свијетњак. Световање, п. (Рес. и Срем.) vide свје товање. Свидетисе, дисе, v. r. pf. (Рес.) Свидишисе, дисе, v. r. pf. (Срем.) Свиђетисе, дисе, v. г. pf. (Ерц.) Свијање, n. vide савијање. Свијати, ам, vide савијати: „Капу скида, до земље се свија Свијест, f. (Ерц.) дав Bemußtfeyn, bie Beinnung, mens: није у свијести; изгубио свијест. Свијет, т. (Ерц.) 1) bie Belt, mundus: оде у бијели свијет; из бијелог свијета. 2) viel geute (frang. du monde): навалио свијет ; има ли млого свијета код намастира? од свијета нијесам могао да приступим. 3) онај, или они свијеш, jene Belt, alia vita (post mortem). 4) das Tages, licht, dies. Свијетао (comp. свјетљи), тла, ло, (Ерц.) glängend, fulgens: свијетао ти образ! свијетли царе! bur lau tiger Kaifer! Свијетлити, им, v. impf. (Ерц.) leu$ten, lumen praefero, admoveo, ministro. Свијетлитисе, лисе, v. r. impf. (Ерц.) leuchten, glänzen, fulgeo, luceo. Свијетљење, п., (Ерц.) 1) дав leuhten, luminis praelatio. 2) баš geuchten, ful gor. Свијетњак, m. (Ерц) ber leuchter, candelabrum : „Да ми живу ватру наложимо „Од столова и од свијетњака ,, -- Свијећа, f. (Ерц.) діe Rerse, candela. Свикнути, нем, vide свићи. Свила, f. діе Šeive, sericum. Свилен, на, но, feiden, sericus. Свиленгаћа, m. (cm.) ein Men mit seidenen Hofen, caligis sericis indutus : ,,Држи Вуче тога свилентаћу, „Док ја идем цара да попражим. Свилокос, са, co, feibenet Saar aben, capillis sericis (delicatis, mollibus). Свилорун, на, но, feibenwolig, lanam sericam gestans (ovis): „Те побила свилоруне овце Свињ, m. vide свињац. Свиња, f. bie hwein, sus. Свињар, т. 1) ber Shweinhirt, subulcus. 2) der Schweinhändler, porcarius. Свињарев, ва, во, vide свињаров. Свињарина, f. дав Sutgelo an ben Gau Hirten, merces subulci. Свињаров, ва, во, дез свињар, рог carii, Свињарски, ка, ко, 1) beе свињари, porcariorum. x) adv. mie ein свињар, more porcarii. Свињац, њца, m. ber hwein{tal,hara, Свињетина, f. weinfleih, caro suilla. Свињећи, ћа, ће, hweine, suillus. äuif, weini, Schweines, suillus. 2) adv. fäuisch, suis Свирење, n. vide свирање. Свирчев, ва, во, дев свирац, utricu- Свитати, свиће, v. impf. anbrehen (vom Tage), dilucesco; daher der zweis Deutige Calembour: Свекар. Устани снао, свиће. Снаа. "Бога ми! кад ће сви, пе ће ни један, |