Page images
PDF
EPUB

Petri reductioni obftitiffent: clementiam denique victoris implorarunt, ac paratos fe fe ad recipiendum Petrum declararunt. Caefar fupplices non fine exquifitis beneuolentiae fignis, in gratiam receptos, blande confolatus, recta cum exercitu Germanico Albamregiam contendit. Hic caefareo ornatus amictu, Petrum in Diuae Virginis Deiparae bafilicam manu fua deduxit, ac D. Stephani veftimentis, infignibus, et diademate decoratum, in praeparato ad id folio collocauit. Examinatis poftea, quae Hungaros a Petro olim alienauerant, caufis, lites regem inter, ac fubditos fumma cum prudentia, et aequitate compofuit, cunctisque mutuorum odiorum caufis fontem obturauit. Cum enim praecipuam exautorati Petri caufam eam fuiffe comperiffet, quod is veteribus legibus, iuribus, et confuetudinibus, quibus fiue fub antiquis ducibus, fiue fub S. Stephano Hungari affueuerant, arbitrio fuo abolitis, nouas leges, et confuetudines patriis moribus, ac inftitutis contrarias introduxerit, ac infolitis tributis gentem vniuerfam diuexauerit; his omnibus confilio, et autoritate fua antiquatis, veterem regiminis Hungarici formam iterum reduci, veterique more Hungaricam gentem regi, atque gubernari iuffit (a).

(a) Keza cap. III. pag. 88. Caefar vero obtenta victoria, defcendit Albam ciuitatem, vbi Petro reftituit regnum, et fic tandem reuerfus eft Ratisponam. Hoc idem pluribus enarrat chronicon cap. XXXVII. ac fubdit: Er, ibidem Albae regiae, regem

Sopitis hac ratione difcordiis mutuis, Hun garisque Petro conciliatis laetus caefar, ne rem optime tum coeptam, intempeftiua iurium recens aquifitorum profecutione corrumperet, ab bomagio, vt vocant, per regem, regnique optimates ex pacto fibi praeftando, tum quidem confulto abftinuit, ac relicta ad clientis reftituti cuftodiam copiarum Germanicarum parte, in Germaniam receffit. Interea Petrus fidei caefari datae, ac beneficii ab eodem accepti memor in id toto conatu incubuit, vt Hungarorum primores ad amplectendam caefaris, ac imperii Germanici clientelam induceret, agebat id eo li bentius, quod maximum inde fibi commodum euenturum credebat, confifus fore; vt caefar eum deinceps, tamquam fuum, impeperiique clientem, aduerfus omnia Hungarorum molimina totis viribus tueretur. Sed et regiae ftirpis Hungaricae ducibus, quos vnice metuendos habebat, fpem omnem reditus ad folium praeclufum iri autumabat quod caefar regni, ad ius imperii fui adfcripti, inueftituram nunquam illis conceffurus videretur. Poftquam itaque complurium e pri

[ocr errors]

Hungaris, et Hungaros regi reconciliauit, conceffitque petentibus Hungaris Hungarica scita feruari, er confuetudinibus iudicari, Hermannus Contractus ad A. 1044. habet: Hungarios parentes lege Baiuarica donauit fortaffe pro ly Baiuarica fubftituendum eft Hungarica, et tum Hermannus cuni patriis fcriptoribus ad amuslim confentit.

moribus Henrici III. vires, et vindictam extimefcentium animos confiliis fuis obfequentes reddidiffet Petrus, anno infequente, Henricum III. caefarem ad fe inuitauit, vt Hungariam illi, ac imperio fiduciariam faceret (a).

§. II.

Hungari fuo cum rege clientelam S. R. imperii amplectuntur.

Vere igitur A. 1045. Henricus III. in fplen- 1045. dido virorum illuftrium, et copiarum comitatu, quartum iam Hungariam ingreffus, maxima cum pompa, a Petro rege, regnique primoribus acceptus, Albam-regiam deduetus fuit. Placuit bomagio praeftando dominicam Pentecoftes, quae eo anno in XXVI. Maii inciderat, defignare: quo die Petrus rex aurata lancea in manus caefaris tradita, regnum Hungariae eidem vna, atque Romano imperio obtulit. Primores quoque gentis' Albae-regiae tum congregati, Henrico III. eiusdemque in imperio Germanico fuccefforibus perpetuae fidelitatis facramentum nuncuparunt. Caefar viciffim oblatam fibi hunc in modum Hungariam Petro regi reftituit, vita comite fiduciario nomine poffiden

(4) Inuitatum fuiffe a Petro Henricum teftis eft Hermannus Contractus ad A. 1045. Petrus rex Henricum regem in feftiuitate pentecoftes, ad fe inuitasum, magno apparatu fufcepis,

[ocr errors]

dam (a). Hac eadem occafione caefar, ve a cliente, cuius caufa in bellum Hungaricum tantos fumtus profuderat, commodi quidpiam perciperet, aliquod tributorum, vel potius munerum genus in fignum clientelae fibi annis fingulis pendendum Petro regi impofuit: quod onus etiam ab Andrea I. rege poftea hoc nomine caefar exegit. Atque fic regno tam illuftri auctis Romani imperii iuribus, ac finibus, laetus Henricus caefar lanceam illam a Petro rege fibi traditam, Romam Diuo Petro transmifit, in perpetuum allertae Germanico imperio Hungariae mo numentum (b). Etfi porro clariffima fint

[ocr errors]

fcri

(a) Hermannus Contractus ad A. 1045. Petrus rex Heinricum regem, in feftiuitate pentecoftes ad fe inuitatum, magno apparatu suscepit, et maximis muneribus donauit, eique regnum Pannoniarum principibus Hungariorum fidelitatem illi, et fuccef foribus eius iuramento firmantibus, reddidit, quod zamen ab eo, ipfe dum viueres, poffidendum recepir. Coaeuo huic fcriptori confentiunt chronica noftra cap. XXXVIIL Sequenti vero anno reuerfus eft caefar in Hungariam, cui Petrus rex in ipfa fancra pafchali pentecoftali folennitate, regnum Hungariae cum deaurata lancea tradidit coram Hungaris fimul, et Teutonicis multis etiam infuper er magnificis muneribus caesar bonorificatus a rege, ad propria rediit cum gloria.

(6) Clarum id fit ex literis Gregorii VII. papae adSalamonein regem A. 1074 datis, in quibus haec leguntur. Nam ficar a maioribus patriae tuae cognofcere potes, regnum Hungariae S. Romanae ecclefiae proprium eft; a rege Stephano olim B. Pe sro cum omni iure, et poteftare fua obiacum,

et

fcriptorum teftimonia, quae Hungariam hac tempeftate in S. Romani imperii clientelam conceffiffe euincant: non defunt tamen recențiores, qui, vt primaeuam regni Hungárici libertatem tueantur, teftimoniorum horum fidem aut eleuare; aut certe mitius interpretari conentur. At nos id, quod ve rum eft, libere fentire, et citra ambages fcribere folifi, reapfe id accidiffe vltro con cedimus; quin propterea genti Hungaricae iniuriam inferamus. Et vero ex hac Petri regis regni traditione Hungaria aliquamdiu, etfi fatis aegre, in S. R. imperii clientela perftitit: Quin etiam Henricus III, caefar, ordinesque imperii ius inde aquifitum pró viribus tueri, perfequique funt adnifi, vsque ad pacem A. 1052. cum Andrea I. compofi- 1052. tam. Salamone poftea in folium Hungari eum euecto, Henricus IV. caefar cunctis in Hungariam iuribus A. 1063. renunciauit, ne- 1053. que eadem vnquam deinceps recuperauit. Atque fic prioribus Petrum inter, et Henricum pactis, pofteriori pactione derogatum, regnumque Hungaricum in priftinam liber

deuote traditum. Praeterea Henricus III. piae
memoriae imperator ad honorem S. Petri regnum
illud expugnans nempe A. 1044. victo rege, Sa-
muele Aba, et facta victoria, ad corpus B. Petri
lanceam, coronamque transmifit, et pro gloria
zriumphi fui illuc regni direxit infignia, quo prin
ciparum, id eft originem dignitatis eius, feu regiae
appellationis, artinere cognouis.

[merged small][ocr errors]
« PreviousContinue »