firmatur opinio, qui illi Magni nomen, apud Germaniae principes vfitatum, in baptifmo fuiffe inditum exiftimant (a). Praeterea ipla fupremi Hungarorum ducis cum regio titulo coniunctio argumento eft, Geifam haud ita pridem coronatum, regia vti coepiffe appella tione, cum antea poft deuictum, profliga. tumque Salamonem, non nifi fupremi Hungarorum ducis titulo ornaretur.

Ordinandae Hungariae curis intentus Geifa, belli contra Salamonem profequendi negotium Ladislao fratri commifit, cuius victrieibus armis e tota transdanubiana regione ille exactus, in Pofonienfem demum arcem fe fe coniecit, lentamque illic obfidionem fat longo tempore tolerauit. Haec ipfa infaufti Salamonis calamitas multorum, praefertim autem facri ordinis virorum, animos ad commiferationem commouit. Indecorum fcilicet nomini Hungarico, atque etiam iniquum videbatur, vt, quem fponte olim facro diadema te ornauerant, ac tot annis regem, dominumque fuum venerati fuerant, is nunç, regno exutus, infra priuati hominis conditionem deprimeretur, atque ante fubditorum fuo.

(a) Ci. Katona recte id affirmat pag. 281,

0

rum oculos miferrimam vitam traheret. Alios
animi aequitas; alios ob beneficia, quibus
olim ab eo cumulatos fe meminerant, grati-
tudo monebat, vt iuuandi illius curam fufci-
perent. Varia igitur, inibantur confilia, fer-
monesque per regnum mifcebantur, qui,
cum ad Geifae regis aures perueniffent, id
faltem impetratum eft, vt Ladislaus, foluta.
Pofonii obfidione, mitius iam bellum admi-
niftrauerit Salamonique refpirandi, quin
etiam vltro, citroque commeandi fpatium
indulferit. Quo tempore indubium eft, Sa-
Lainonem de ineunda cum Geifa pace crebrius
egille; neque tamen eamdem impetraffe: ac
in exitu A. 1076. fauentior illi fortuna effe1076
coepit. Pro more eius aetatis regum, qui
folennia domini per annum fefta apud epifco-
pos, aut abbates exigere folebant, Geifa pas:
riter in antiftitum, primorumque comitatu,
ad abbatiam Szekfzardienfem, fe contulerat,
vt illic natalitia Seruatoris noftri fefta cele-
braret. Quo tempore Defiderius Colocenfis
epifcopus peractis millarum folenniis, fer-
monem eius diei, quae pacem toti humano
generi attulit, celebritati accomodatum ha-
buit, tantaque eloquentiae vi de pace per-,
orauit, vt regem Geifam acerrimis confcien-
tiae ftimulis compunxerit. Finita itaque
concione, fecularibus omnibus exeffe iuflis,
Geifa coram epifcopis, et praelatis in genua
prouolutus, propalam inter lacrimas confel-
fus eft, grauiter a fe peccatum, quod legiti
mum regem fuum Salamonem e folio deie-
ctum, vniuerfo regno fpoliatum, tanto tem-

pore cum miferiis, et calamitatibus conflictari fiuerit, paratum fe etiam profeffus fuit, ad regnum eidem reftituendum, modo fibi, coronato iam regi, titulus regius, cum ducatu bona fide ab eodem concederetur: quam Geifae in cedendo Salamoni regno magnanimitatem antiftitum praelatorumque praefentium laetitia confecuta fuit; actae poftea Deo pacis auctori folennes gratiae, cuius prouidentia patriam mox a fraterno bello, ciuiumque fanguine liberatum iri confidebant. Ac reipfa Dei folius opus effe oportuit, vt Geifa regnum, quo a nemine amplius fpoliari poterat, aemulo, a quo tot iniuriis laceffitus, toties ad necem antea quaefitus erat, béneuole refignaret. (a) Ex iis, quae de hoc argumento hactenus retulimus, illud etiam clare intelligitur; etfi Gregorius VII. pontifex regni Hungarici coronam Diuino plane iudicio a Salamone ad Geifam translatam pronunciauerit, fuiffe nihilominus nonnullos Hungariae epifcopos, ac fpeciatim Defiderium Colocenfem, qui id iure fieri non poffe exiftimabant, atque legitimo regi fuo Salamoni, in extrema etiam calamitate, cum nil ab eo amplius timendum, fperandumue habebant, adhaerere non verebantur,

(a) Chronicon Cap. LV.

§. VIII.

Concordiae tractatio, Geifae obitus, coniux, et liberi.

Geifae in refignando magnanimitas non in folis verbis conftitit; prior ipfe legatos Pofonium ad Salamonem mifit, qui ei duas tertias Hungariae partes bona fide offerrent, ac nil viciffim aliud ab eo flagitarent, quam ve ducatum cum titulo regio Geifae concederer. Inopinato eo nuncio mirifice exhilaratum Salamonem, dubitari nequit, in adeo fauentes concordiae conditiones, per quas fe fé e fumma infelicitate Geifae ducis fauore in integrum reftitui videbat, quam libentif fime confenfiffe. Verum concordiae huic obftabant feculares regni primores: alii ex his digerere adhuc non poterant, Salamonem biennio abhinc regnum Hungariae tributarium feciffe Henrico IV. caefari, atque VI, ciuitates munitiffimas eidem obtuliffe: alii ex inconftante et vindictae cupido illius animo, non ex vano metuebant, ne, fi rerum iterum in Hungaria potiretur, feuera de illis omnibus, qui Geifae partibus olim fauerant, fumeret fupplicia. Ad mala itaque et publica, et priuata, quae ex illius in folium reftitutione timeri poterant, prohi benda, potior regni pars eo inclinabat, vt Salamon, abdicato fceptro, priuatam eligeret vitam, idoneaque illi e communibus regni vectigalibus ftipendia praeberentur. Quam conditionem cum Salamon inire tergiuerfa retur, pacis conficiendae negotium ad obi

tum vfque Geifae regis adhaefit. (a) Defiit 1077 porro viuere XXV, Aprilis A. 1077. Conditus in bafilica Vacienfi, quam regio plane fumtu coeptam, fratri fuo Ladislao abfoluendam reliquerat, (b). Coniugio illigatum fuille Geifam, liberosque fuftuliffe probatur ex diplomate fundationis, abbatiae S. Bene1075dicti de iuxta Gron A. 1075. dato, in quo filiorum fuorum meminit (c). At enim qua e domo coniux lecta fuerit, quid ab eius morte prolibus factum fit, a nemine, quod fciamus, memoriae pofterorum commendatum eft. Narrat quidem Scylitzes Curopalata, eius aetatis fcriptor, Nicephorum Boto1077niatem, qui ab A. C. 1077. vfque 1081. Bi1081zantino imperio praefuit, fororis fuae filiam Synadenem, Theodulo Synadeno genitam.

(a) Chronicon cap. LV. Intercurrentibus itaque
nunciis, et fuper bae re diuerfis diuerfa fentienti-
bus confummatio reconciliationis effectum fortiri non
potuit.

(b) Idem ibidem: Vaciae tumulatus in ecclefia B. Vir-
ginis, quam ipfe conftruxit. Idem refert Simon
Keza pag. 97. Nemo tamen inde arguat a Geisa
epifcopatum etiam Vacienfem fuiffe fundatum.
Quemadmodum ex eo, quod Simon Keza Petrum
affirmet in ecclefia Quinque - ecclefienfi humatum,
quam fundaffe perhibetur, nemo epifcopatus Quin-
que ecclefienfis Petrum conditorem faciet.
(c) Quarum, inquit diploma, decimarum partem pra
faluatione animae meae, et fratrum meorum, nec
non et filiorum meorum, parentumque meorum.
Apud Cl. Pray Hierarchiae Part. I. pag. 335.
not. a).