tis cognatorum, et affinium nominibus fignata, firmataque fuere (a).

§. II.

Stephani V. obitus, coniux, et liberi. Si bellum hoc demas, nil praeterea breui duorum annorum regimine memoratu dignum egit Stephanus V. vt qui praematuro fato, animi fortaffe dolore, ob geftum improfpere cum Ottocaro bellum confumtus, paulo 1272 poft pacem confectam, obiit in infula leporum calendis Augufti A. 1272. ibidem in adfita monialium O. S. Dominici ecclefia conditus, vitae nempe breuitate fcelus, quod cor. reptis in patrem fuum armis admiferat, expiauit. Vixit annos XXXIV. coniugem habuit Elifabetham regio Cumanorum princi pum fanguine ortam, formae quidem praeftantia, et ingenii dotibus infignem, quas tamen laudes auaritiae fordibus, nimia facultates fuas etiam cum aliorum iniuria augendi cupiditate, et noxia in filium minorennem regem indulgentia poftea obfcurauit. Ex hac nati funt I. Ladislaus IV. rex, cognomento Cumanus. II. Andreas dux Sclauoniae in1290 fidiis fratris fui A. 1290. in Polonia demerfus. III. Maria Carolo II. claudo Siciliae re1271 gi anno 1271. nupta, Caroli Roberti 1. Hungariae regis auia. IV. Anna Andronico, Mi

a) Ibidem pag. cit,

chaelis Palaeologi Conftantinopolitani imperatoris filio A. 1272. collocata, antea Agnes 1272 appellata. V. Elifabetha monialis Ord. S. Dominici in infula leporum. VI. Iuditha ante monialis, dein Zauifio Rorenfi duci tradita (a). Atque hae hactenus certae funt Stephani V. proles. Verum quidem eft, Simonem Kexam eius aeui fcriptorem teftari, Ladislao IV. regi, contra Ottocarum A. 1278. 1278 bellum gerenti, cuftodiae, et honoris caufa adftitiffe fratres illius Andream, Salamonem, Iet Ladislaum (b). Verum ly fratres latiore fenfu accipiendum eft pro proximis cognatis. Quemadmodum Stepbanus V. in tabulis concordiae cum Ottocaro, Belam fororis fuae Annae filium, Machouiae, et Boffniae ducem fratrem appellauit: (c) poterant autem hi effe Moyfis palatini, qui Sabinam Belae IV. filiam in matrimonio habuerat, filii, ea iam aetate praediti, vt vndenni regi et confilio, i et auxilio praefto effe poffent. Quis enim credat pueri regis germanos, infantes adhuc, bello interfuille.

(a) Vide cl. Schier in reginis Hungariae primae ftir-
pis pag. 228.

(b) Simon Keza editionis Horanyianae cap. V. pag.

108.

(e) In pacis cum Ottocaro initae tabulis fuperius ci

tatis.

!

LADISLAVS IV.

REX XXII.

A. C. 1272.

S. I.

Ladislaus IV. in pueritia regnum adit. Quo monarchia Hungarica Ladislao IV. imperante quam florentiffima, feliciffimaque euaderet, nil prorfus a Stephano V. praeter miffum fuit: infanti adhuc filio moderatorem dederat Muthmerium praepofitum S. Martini de Scepufio, virum et doctrinae, et pruden tiae laude infignem, a quo bonis artibus fcientiis, et moribus fummo imperante dignis imbueretur (a). Regnum illi reliquit ampliffimum, multarum prouinciarum coniunctione potens, et locuples, ac non modo optime domi conftitutum, verum etiam cum omnibus fere vicinis principibus, fanguinis, affinitatis, ac foederum vinculis egregie communitum, fponfam quoque Ifabellam, feu Elifabetham Caroli I. Siciliae regis filiam in Hungariam deduci curauit, vt interea lin

(a) De Muthmerio vide cl. Wagner in Analectis Scepufii part. III. pag. 10.

! guam, et mores gentis Hungaricae condi-
fceret, ac vbi primum Ladislaus maturam
coniugio aetatem attigiffet, eidem ex ritu
ecclefiae coniungeretur. Cupiebat fcilicet
prouidus pater, vt filius matrimonii vincu
lo prius vxori copularetur, quam illicitas
poffet deguftare voluptates. Quia vero pu-
eri principis aetas tot gentibus regnisque
gubernandis impar erat, Elifabetha regina
mater cum delectis primoribus reipublicae
gubernacula fufcipere iuffa fuit, quam nil
dubitabat Stephanus et matris in filium, et
reginae fenioris in regnum poteftate in com-
munem omnium falutem vfuram. Haec fere
vltimis tabulis a moriente Stephano V. pro-
uide, fapienterque conftituta, non optimos
poftea fucceffus habuere. Interea iuftis fune-
bribus demortuo regi perfolutis, comitia ex-
eunte aeftate eiusdem A. 1272. indicta funt, 1272
in quibus Ladislaus IV. Septembri menfe
per Philippum Strigonienfem archiepifcopum
inauguratus, a praefentibus ibidem regni or-
dinibus fidelitatis facramentum accepit: ab-
fentibus vero, praefertim maritimis Dalmatiae
vrbibus per literas praecepit, vt primo quo-
que tempore adeffent fidem fuam eidem iu-
reiurando obligaturi (a). Gregorius X. pon-
tifex vbi de Stephani V. obitu, filiique in

(

(a) Literas huius argumenti ad Tragurinos datas việ de apud Lucium, lib. X. cap. IX. In Aunal. reg. Hung. Tom. I. pag. 333.

f

regno fucceffione cognouit, omnia ea, quae fummum catholicorum facrorum antiftitem, patremque communis inter Chriftianos popu los pacis ftudiofum decebant, quam cumula tiflime praeftitit. Primum datis ad Ladislaum regem literis, finceram illi in Deum, bonorum omnium largitorem, religionem, pie. tatemque commendauit, tum vero quafi futurorum praefagus, tenerum eius animum ad amorem, fidemque coniugalem Isabellae re, ginae fponfae conftanter feruandam excitauit, denique monuit, vt idmodi proceres, miniftrosque in confilium adhiberet, qui religione in Deum, boni publici ftudio, ac intemerata in reginam non minus, quam re gem fide prae ceteris erant confpicui (a), Scripfit etiam ad archiepifcopos, epifcopos, praelatos, magnates, nobilesque regni lite ras, quibus omnes, et fingulos ad fidelitatem erga pupillum regem cohortatus fuit. Demum, quia optime illi perfpecta erat Ottocari regis ambitio, cupiditas, et inquies animus, hunc quoque per literas maiorem in modum orauit, vt a laceffendo Ladislao rege', belloque eidem inferendo abftineret, ac fi quid etiam iniuriae fibi ab Hungaris inferretur, habita pupilli regis aetatis ratione, omni alia ratione, quam bello lites componere ftuderet (b). Ita tum Gregorius X

(a) In Annalibus reg. Hung, pag. cit.
(6) Ibidem pag. 335.