folio deiecto, Hungariam fibi, fuisque affereret. Ante omnia Carolum Martellum filium Neapoli fumma cum pompa per legatum pontificium inaugurari, ac regem Hungariae promulgari procurauit, (a) tum vero Nicolaum IV. pontificem adeo dextre partibus fuis conciliare nouerat, vt non modo fcenicam illam inaugurationem Caroli Martelli ratam habuerit, verum etiam fub initium anni 1291. feuere praeceperit Lodomerio Strigonienfi archiepifcopo, vt propalam omnibus declararet, vacans nunc Hungariae regnum fedi. apoftolicae fpeciali titulo effe obligatum, eiusdemque collationem ad neminem alium, quam Romanum pontificem pertinere: iuflit praeterea declarationem hanc fuam atque interceffionem in folenne inftrumentum publicum redigi, fibique Romam fubmitti (b). Verum Lodomerius, qui Andream fumma totius gentis Hungaricae confenfione legitimum regni heredem agnitum, fuis ipfe manibus inaugurauerat, pontifici ea in re obfequi amplius nec voluit, nec potuit. Aduenerat etiam fub idem tempus miffus a Nicolao IV. legatus Ioannes epifcopus Aefinus, qui confimilibus mandatis pontificiis in regno promulgatis (c), (a) Antoninus Part III. Tit. 20. cit. in Annal. reg. (c) Literae ad Ioannem Aefinum legatum die II. 1 adhibitis item pollicitationibus, et minis ali. quot, Dalmatiae praefertim ac Croatiae pri mores, in Hungaria autem nominatim Ioannem de Osl, Comitem Giffingenfem eo permouerat, vt fidelitatis iuramento, quod anno fuperiore Andreae regi ponte nuncupauerant violato, nouo fe fe iureiurando obftrinxerint, ad illi foli obedientiam, et fubiectionem praeftandam, quem pontifex Hungaris regem nominalfet, (a). Neque enim pontifex ad eum diem Andream III. regio titulo dignatus fuit. Atque gemina haec iuramenta libi e diametro aduerfantia grauiffimis poftea confcientiae ftimulis quamplurimos inuoluerunt, cumque alii primo, fecundo alii fe magis obligari, ftringique putarent, crefcentibus domi difcordiis, finis imponi nunquam potuit ; ceterum et Mariae Neapolitanae, et Nicolai IV. papae conatus tum quidem irriti fuere, ob infignem totius praefertim cleri Hungarici in legitimo rege fuo tuendo conftantiam, aperte quippe legato pontificio Ioanni Aefino aduerfati funt, propalamque edixere, virili ftirpe Arpadiana in Andrea III. fuperftite, nullum omnino regiae familiae feminis ius ad regnum elle, negabant infuper cuiusquam poteftatis, et iuris effe, vt regem legitime folio impofitum deiiceret, H (a) Haec iuramenta tum praeftita fuiffe difcimus ex literis Bonifacii VIII. ad Gregorium electom Strigonienfem archiepifcopun A. 1299. die XII. Martii datis, quas vide ibidem pag. 366. deiiceret, gentique ad eum diem liberae prin cipem imponeret: vt adeo legatus pontificius a negotio porro vrgendo abftinere coge. retur. S. III. Albertus Auftriacus a iuribus fuis in coronam Alter eodem tempore furrexerat aemulus (a) Exftant literae in Annal. reg. Hung. Tom. I. pag. 361. PALMA P. I. Bbb inueftituram a patre imperatore adeptus, in gentem Sueuorum, inter quos a teneris eductus erat, cateruam eo euocauerit, qui. buscum paulo familiarius, quam vt Auftria ci ferre poffent, verfabatur: Sueui foli o mnia aulae obibant munia, cum iis folis belli, pacisque inibantur confilia, hi foli fub. inde fummas et in militia, et in ciuili ordine praefecturas obtinuere, vt adeo Au ftriae ordinibus nil iam effet reliquum, quam Sueuis obtemperare, quaeque illi agenda praeceperant, exequi. Eo Sueuorum dominatu adeo fubinde irritati fuere Auftriaci, vt inita clam coniuratione, fimul Alberti ducis, fimul Sueuorum iugum excutere decre uerint, quem in finem vicinos quatuor prin cipes: Andream Hungariae, Venceslaum Bohemiae reges, Ottonem ducem Bauariae, et epifcopum Salisburgenfem in belli focieta tem inuitarunt, data fide, fe in praemium victoriae ditiones Auftriacas, vt cuiuis foederatorum opportunum fuerit, eos inter partituros, Salisburgenfi nempe Auftria fupe! rior, inferior Bohemo; Bauaro Styria, Marchia Vindica Hungaro affignata fuit. (a). An dreas rex de Auftriacorum confiliis tempe ftiue edoctus, priusquam ciuilis feditio in apertum erumperet, aliquid fe dignius, re gnoque Hungariae vtilius tentaturus, octo (a) Gerardus de Roo lib. 1. et Chronicon MS. apud cl. Bernardum Linck Prof, Zuetlenfem, D ginta millium armatorum exercitu ftipatus (a) Pappenheimius in chronico, et chronicon Austra- |