eiis inftaurari, Prius confilium ipfi aulae Parisinae miniftri fuggerebant, velut monar. chiae Auftriacae consultiflimum, quod L16douicus XIV. ita animo cumparatus erat, vt fi nepoti suo Philippo Andegauenfi Hispania relinqueretur, illico ab arinis eller cellatus rus, ac foederatos etiam fuos ad amplecten. dam pacem adacturus. Id ipfum non paucis aulae caesareae ministris praeplacebut, quibus belli in remotissimis tot locis, Hispania videlicet, Italia , Belgio, et Germania geren. di difficultas, neceffariorumque in tot exe citus fumtuum penuria optime fuere perspe. cta, quiue in folis foederatorum Anglorum , et Hollandorun copiis, aut pecuniariis fubfidiis totam belli molem , et victoriae fpem minime reponendam effe exiftimabant': alio. quin aere alieno vsque adeo iam grauata erat aula Austriaca, vt plurium prouinciarum reditus annui vel censui praestando vix fufficerent, quod onus continuatis per plu. res annos belli fumtibus immenfum euafurum erat. Verum fecretioris fenatus aulici pars altera demortui caefaris Leopoldi senten. tiae mordicus inhaerendum putauit, qui Ca. rolum archiducem ad consequendam Hispapiae coronam totis viribus adiuuandum, veque tam illuftris moparchiae fucceffionem e manibus dimittendam efle et viuens censuerat, et moriens fanxerat. Hi itaque autores fuere Iofepbo, vt omnia prius cum Hungaris experiretur, ftabilitaque fuccessione hereditaria , ceteris eorumdem poftulatis, quantumuis abnormibus, liberaliter fubfcri.

...quam fub

berer : affirmabant etiam pacis tractationem faciliorem nunc multo futuram Leopoldo, eo quod hic graui, diuturnaque apud vniuerfam gencem inuidia laborauerit, a qua Iosephus ad eum diem immunis effet, eo quod palam constabat, hunc nullanı in il. lis, quae patre imperante cum Hungaris eüeneraux, partem habuille. Confilium hoc cardinali Kollonitsio regni primati, Paulo principi Eszterbázi palatino, ceterisque antiftitibus, et Hungariae primoribus, qui augustae domui Austriacae constanter ad eum diem adhaerebant , mirifice arridebat, ac id. circo, nil intentatuin relinquebant , quo Iofepbum caefarem ad pacem cum Rákotziapis tentandam permouerent,

S.

II.

Concordia cum Rákotzianis tentatur, fed irri

to fucceffio

Haec in vtramque partem diu, multumque agitata cum Iofepbus caesarmaturo iudicio expendisset , pofterius de Hungaris ad quietem reducendis. confilium probauit.

Qua propter Paulo Eszterházio palatino in mandatis dedit, vt datis ad omnes regni ordines, et comitatus literis geveralia regni comitia , quae in noui regis ad regnum aditu celebrari et lege, et confuetudine apud Hungaros

receptum erat , Pofonium indiceret , vni.
uerlis, qui coniurationem fechti erant, gra-
tiam offerret, ac denique nomine fuo pol-
liceretur, gentis praerogatiuas, libertates,
et confuetudines quoquo modo ad eum diem
laefas, communibus votis in integrum resti-
tutum iri. Verum cum palativi literis ne-
mo obtemperaret, iubente Iosepho caefare,
rursum Paulus Szécsényi Colocenfis archie.
piscopus ad Rákotzium se contulit, idque
impetrauit, vt A. 1706, vtrinque ab armis 1706
cellaretur

, quo partis vtriusque oratores
Tyrnauiae conuenirent, Anglis, Hollandis-
que arbitris, de concordiae conditionibus
deliberaturi. Venere ex parte caesaris: Ca.
rolus Lotbaringus' episcopus Osnabrugensis,
et Olomucenfis, comes Ioannes Wratislau,
Paulus Szétsényi Colocenfis archiepiscopus,
Nicolaus comes Illésbázi, et Franciscus co-
mes a Lamberg: a Rákotzio autem millus
fuerat Nicolaus Bercsényi cum aliquot ma-
gpatibus, atque nobilibus, communi coniu.
ratorum nomine eodem deputatis, praeterea
caesar, qui Rákotzium, quamdiu Viennae
ante fatalem fuum in Hungariam difceffum,
domicilium habebat, familiarius nouerat, ac-
que etiam diligebat , nihil eorum, quae ad
conciliandum eius animum faciebant, prae-
termisit: coniugem imprimis , quae hactenus
honefta in custodia decinebatur, libere ad
maritum redire fiuit , tum vero germanam
fororem Iulianam comiti Aspermontio nuptam
ad fratrem inuisendum dimifit, fecretissimis
ad pacis negotiationem instructam mandatis,

quae quidem, vt erat insigni in caesarem propensione, et exquisica prorsus prudentia mulier, toto illo, quo conuentus Tyrnaui. enfis cenuit ,, tempore nihil intentatum reliquit, quo fratrem ad faniora confilia traduceret : securum imprimis illum reddidit, losepbum f. ea elle in illum propensione, vt cuncta, quae falua majestate, dignitateque sua licerent, eidem velit addicere: id quidem nullo voquam tempore, aut calu permilfu. rum, ve Trausliluaniae dominatum, et poffelLonem adeat, huius tamen loco collaturum illi hereditario ad pofteros iure in Romano imperio non mediocris census principatum, cum fefsione, et voto, insuper autem 0. mnia Rákotzianae domus in Hungaria bona falua illi mansura : obliterata denique praeteritorum memoria, pristino illum er hono ris et gratiae loco in aula caesarea futu. rum, dummodo millo coniurationi nuncio, Incera voluntate ad caesaris fidem, et ob. sequium redire in animum inducat fuvin. Eadem fere et Anglus orator Stepnei, et comes Wratislau, fub priucipis coniugem fa. lutandi praetextu ad Rákotzium a conuentu Tyrnauienfi abfentem procurrences, caesaris nomine pollicebantur. Tam honorificis, tamque vtilibus conditionibus fibi oblatis anceps aliquamdiu haefit Rákotzius, nec, quid tam benelico in se principi responderet , inueniebat: verum inanis illa gloria, quod se Hungaricae confoederationis ducem, caputque elle circumspiceret , hominem in transuersum egit, vc futurorum improuidus,

caefari referri iuberet, se, faluo honore, nec
totius gentis Hungaricae caufam deserere, nec
ab inita cum Gallis focietate poffe recedere.
Quo tempore comes Wratislau Rákotzium
amice monuit, ne Gallis fideret , quorum
caufa tot iam Germaniae principes infelices
effent redditi, qui poftquam fplendidis 'in-
ducti upromiffis vires , opesque omnes in
bellum foli Galliae voile prodegerant, pace
subinde Gallorum arbitrio confecta, nullam
damnorum, sumcuumque compenfationem ac-
cepere. Eamdem fortem Rákotzio exfpectan-
dam effe, qui reiecta nunc caesaris gratia, con-
tinuato diutius bello , et sua omnia amillurus,
et procul e patria a Gallis defticutus, vitam infra
principis dignitatem esset claufurus, Triftif.
fimi huius vaticipii crebro fe poftea memo-
- rem fuisse fatetur Rákotzius ipfe, tum, cum
è domo extorris, apud Turcas exul, in ege.
state vixit. . Sed neque in conuentu Tyria-
uienfi, feu caefarei deputati, feu, Anglus,
Hollandusue arbitri quidquam profecerunt:
iam in ipfo negotiationis aditu, grauiflimi ex
parte coniuratoruin clamores exorti supt pro-
pterea , quod caesarei oratores eosdem ma-
le contentos , refractariosque caefaris subditos
compellauerint, vt adeo, caefare demum af-
lentiente, confoederatorum statuum, et ordi.
num Hungariae titulum eis dare oportuerit.
Sed et postulata confoederatorum XXIII. ca-
pitibus comprehenfa adeo pleraque dura erant,
vt caesarem illis affensurum ne arbitri qui.
dem ipfi fperauerint, Petebant nempe I. ve
pacta foederatos inter ftatus, atque caefarem
concludenda calculo suo roborent, ac de eo,