Page images
PDF
EPUB

i

te interceptas, magno iterum animo refum fit. Verum eius exfpectatione lentius principio ibant omnia, quod porta Ottomannica quaeftionibus limitum caufa fufcitatis nollet prius finem imponi, quam quae fingularum Europae aularum in Mariam Therefiam ellent ftudia, quae item belli, pacisue confilia certo cognofceret. Boneuallius enim, clarus olim apud caefareos dux, e Chriftiano Mahometanus, ac purpuratorum dignitate au ctus, fiue quod priuato in Auftriacos ferre tur odio, fiue vt bello inclarefcendi occafio nem nancifceretur, id totis viribus agebat, vt, abrupta pace Belgradenfi, bellum recru defceret: quem in finem vezirio, ceterisque portae miniftris affirmabat, certo fibi confta re, Mariam Therefiam fuo cum coniuge Francisco propediem in Hetruriam relegandam, Hungaricas autem, Auftriacasque ditiones inter cognatos Europae principes ex aequo effe diuidendas. Qua occafione curandum vtique effe, vt pars aliqua Hungariae impe rii Ottomannici finibus poftliminio vindicetur. Verum narrationi huic breui fides adimi coepit, poftquam conftante fama Bizan tium allatum fuit, ac complures exteri miniftri, ibidem degentes, affeueraffent Ma riam Therefiam a plerisque Europae princi pibus pro legitima, vnicaque Caroli VI. he rede elle agnitam. Proniores porro ad pa cem Turcarum animos illud reddidit, quod tacita Bizantii fama ferret, intimam inter Auftriacam domum, Ruffos item, atque Po lonos ftabilitum iri foederis, armorumque

focietatem, aulamque Petropolitanam occul ta belli cudere confilia: ne itaque nouo item cum Ruffis, in dies crefcentibus, bello, atque eo plane tempore implicarentur, quo Thamas Culincban rex Perfiae, a quo multiplices paucis abhinc annis clades acceperant, maximos iterum ad inuadendum imperium Ottomannicum apparatus facere nun ciabatur, cum Viennenfi non minus, quam Petropolitana aula pacem accelerare decre uit vezirius. Sic cum animo effent compa Fati Turcae, aequis blefeldii, limites non aliter, quam quemadmodum tractatu Belgra denfi vtrinque conuentum erat, definiendos effe, vrgentis, poftulatis proniores iam aures praebere coeperunt. Ac reapfe infigni fua in agendo prudentia, et animi, quan caufae aequitas infpirare folet, conftantia id effecit, vt quam minima finium iactura lites componerentur, nominatim vero Sirmienfis ditio vltra feptemtrionalem Saui ripam Hungariam verfus fita, quam viuente adhuc Carolo primarius aulae caefareae adminifter, properato admodum confilio, per oratorem Gallicum Turcis vltro offerri iulferat, in reginae Hungariae ditione, poteftateque manTerit. Cunctis demum litibus mutuo confenfu diremtis, ne alerutrius partis commiffarii in limitibus, metisque ftatuendis aberrare, aut nouas quaeftiones fufcitare poffent, in chartis geographicis, per geometras fumma exactitudine confectis, limites ductis lineis accurate difcriminati funt, a quarum ductu, et menfura vel latum vnguem difcedere com.

[ocr errors]

miffariis vetitum fuit. Noua haec Vblefeldium inter, et vezirium facta conuentio, quatuor capitibus mox recenfendis conftat, atque die II. Martin A. 1741. fignata fuit cui ipfe demum orator Gallicus, Chriftianif fimi regis nomine, calendis Maii e. a. fubfcri plit.

S. III.

Conuentionis inter reginam Hungariae, etportam Ottamannicam factae capitum recenfio.

Ne in citata fuperius conuentione hic ex plicanda prolixiores fimus, fummam tantummodo fingulorum capitum ea, qua par eft, fide, ac perfpicuitate recenfebimus. Sic au tem habet: I. Cum pacis Belgradenfis articu lo III. Danubius, et Sauus vtrique imperiò limitem ponere iubeatur, atque hinc dubium enatum effet, ad quantam diftantiam Sauus pro limite fit habendus; placuit vtrique par ti in id confentire, vt inde a Saui cum Da nubio confluxu ad eum vfque locum, vbi Vnna fluuius in Sauum fe fe exonerat, ac inde rurfus aduerfo Vnna afcendendo vfque ad arcem, nouam dictam, per Turcas actu tunc poffeffam, ii prorfus limites effent, qui tractatu Carlouitzenfi definiti erant ; vltra Vnnam autem, limites Paffarouitzenfi pace

conftituti porro etiam obtinerent, ita vt vltra Seruiae conterminum Drinam fluuium ex par te Boffniae Sauo, et Vnna fluminibus imperii vtriusque fines fecernerentur, neutrique parti deinceps liceat aliquid terrarum trans haec flumina praetendere; quorum vfus, ac nominatim pifcatus vtriusque partis fubditis communis eft relictus. Quem in finem in. de a Drina vfque ad extremos Boffniae fines, Vnnaeque cum Sauo confluentem, atque hinc rurfus vfque ad praedictam arcem nouam, munimenta, citadellae, militariumque excubiarum ftationes, in auerfis iam hodie ditioni Hungaricae ripís fitae, quae hactenus in reginae Hungariae poteftate erant, citra de molitionem intra XLV. dies Turcarum mani. bus configuabuntur: Turcae viciffim infulas in Danubio, Sauoque fitas, ac ad fereniffi mae reginae ius deinceps tranfituras, homini bus per eamdem delegatis intra idem tempo ris fpatium reftituent, vetitum praeterea erit vtrique parti, demtis militibus, ceteros memoratorum locorum, aut infularum incolas ad transmigrandum in fuas ditiones vi adigere, plena vtrisque relicta in priftinis fuis habitationibus remanendi libertate. II. Ad occafiones omnes, quae mutuam amicitiam laedere poffunt, praecidendas, in infulae, e regione Belgradi pofitae, dimidia illa parte, quae vrbem refpicit, filuae, arbores, du meta, ac aedificia demum omnia fereniffimae Hungariae reginae iuribus hactenus obnoxia, radentur, et folo aequabuntur, ac, fi quae nouae arbores labente aetate ibidem fuccre.

[ocr errors]

fcerent, conftanter eradicabuntur, pars denique haec vtrinque derelicta, neutrius partis vibus deferuiet: altera vero eiusdem infu. lae pars, banatum Temefienfem refpiciens, in fereniffimae reginae fubditorum vtilitatem cedet. Ceterum neque in hac, neque in a His infulis, quarum deinceps mentio fiet, licebit munimenta, aut alia aedificia, dem. tis folis rufticorum domibus, erigere. III. Cum ex pacis Belgradenfis articulo V. circa veteris Orfouae Turcis traditae territorium quaeftio non leuis exorta, diuque vtrinque agitata fuiffet, hunc in modum ab vtraque parte conuentum fuit: in charta topogra phica, recens confecta, ductis mutuo confenfu lineis, tam veteri Orfouae, quam planitiei, quae infulae Orfouenfi obuerfa eft, limites defixi funt, confimili lineae ductu canalis quoque defignatus eft, per quem Tsernae fluminis aquae ad Danubium vfque deducerentur, quo canali Turcicum Orfouae territorium a Temefienfi banatu diftinguere tur. Charta haec topographica ita, vt dictum eft, fignata vtriusque partis commiffariis traderetur, ad cuius menfuram, fidemque ipfi poftea limites Orfouenfes nullo negotio citra vllas difceptationes quam exactiffime poffint definire. IV. Demtis Danubii infulis Pauirza, Kiffiloua, et Hiffargik portae Ottomannicae relictis, ceterae infulae omnes tam magnae, quam paruae, inde ab Orfoua Belgradum vfque ad fereniffimae Hungariae reginae dominatum pertinebunt. In Sauo pariter excepta ea infula, quam Zin

« PreviousContinue »