principes ipfi inter se de concordiae condi.
tionibus agerent, spem optimi successus illud
imprimis facere poterat, quod Vlricus Cile-
iae comes cum anno fuperiore 1441. diffi- 1441
cili bello ab Hungaris premeretur , pofita
ferocia ab Vladislao rege in gratiam recipi
flagitauerit , atque etiam impetrauerit, poft-
quam iuratam cautionem dediffet, fe, vt Hun-
gariae ciuem decebat, et regi, et regno fide-
lem fore, neque, quoad Vladislaus imperaret,
seu Elisabetbae reginae , feu eiusdem filii
Ladislai pofthumi causa, quidquam in eum-
dem moliturum. Itaque obtenta fide publi-
ca legatus impetrauit, vt prior Vadislaus.
laurinum ad reginam proficisceretur. VE
mutuo in conspectu fuere nobiliffimi prin.
cipes, vtriusque animum admiratio primum,
tum tacita poenitudo fubiit , quod non fine
priuato suo, communique damno adeo .se.
cum hactenus hoftiliter egissent : primi ita-
que congreffus amicis folummodo querelis,
et exculàcionibus funt impensi: at poftquam
dies aliquot remotis iam arbitris familiarius
inter se versati, abdita vterque animi fenfà
fibi candide mutuo aperuissent, concordiam
vna , atque amicitiam arcanis , sibique vnice
cognitis conditionibus nullo negotio iniere :
cum itaque, quibus pactis mutua inter re-
gem, et reginam animorum confenfio 'stabi.
lita fuerit, vulgo ignoraretur, grauis apud
omnes fufpicio euata fuit: Elisabetham e.
gregia adolescentis principis indole, et for-
ma captam , ac viciffim Vladislaum mulieris
quamquam se aliquanto adultioris et doti.

bus, et blanditiis irretitum, clam fibi nuptias spopondiffe(a). Post, vbi Vladislaus datis reginae magni pretii muneribus laurino receffit , illa haud diu morata Budam ad eumdem se contulit , ibidemque rurfus multis, nemine arbitro, colloquiis cum Vladislao liabitis, pacem laurini coeptam ad apicem adduxit. Eius capica quaedam secreto inita, porro etiam arcana mansere, quae autem regni ordines fcire oportuit , haec fere in publicum prodiere : Vladislaus non titulo folummodo regis gauderet, verum etiam pleno iure Hangariae imperatet , aequali. cum Elijabetba poteftate; facrum diadema regni pignori locatum caefari , perfoluto aere, omni', redi. meret, aut, fi id non succederet, armis vindicarer: omni denique ftudio, totisque viribus in id incumberet, vt Fridericus caefar -abdicata tutela , regium principem Ladislaum posthumum reftitueret , in Hungaria deinceps educandum ; vehementer scilicet

poenituerat reginam, quod praecipiti vsa confilio, idinodi tutori filium infantem consignaffec, qui tutelae fpecie pupilli patrimonio in Austria egregie abuti ferebatur: ac vel hoc iam nomine auerfabatur caesarem, quod vnicum viduitatis folatium sibi matri nullo jam pacto vellet reddere (b). At enim optatillimae pacis huius fructibus non diu Hun

(a) Aeneas Syluius in rebus Friderici III. (6) Vide literas reginae ad Fridericum III, Tomo II.

Analectorum Vindobonensium pag. 988

.

garis frui licuit: Elisabetba enim, poftquam laurinum reuerfa eft , ex vteri torminibus aegrotare coepit , ac die XXIV. Decembris A. 1442. praematuro funere diem fuum clau: 1442 fit. Sunt, qui veneno clam propinato sublatam tradant (a): at enim,id olim in more pofitum fuit, vt, cum quis' praeter opinionem deceflit, ac medentium forte infcitia morbus ignoraretur, veneno procuratam mortem comminiscerentur. Erat Elisabetha et excello animo , et miti ingenio, optimis ad regendum dotibus instructa, mobili aliquantum voluntate: quae seu cum Vladislao rege in thorum adfcito, leu absque eo, felicissima erat , nifi vnius, Vlrici Cileiensis, homi. nis auaritia , ambicione , pluribusque aliis vitiis notati consilia sequi maluiffet. Eius morcem boni omnes luxere, ac praesertim Vladislaus rex : illa enim e viuis erepta, Fridericus imperator omni iam metu posito, Ladislaum posthumum , maximis Vladislai, et Hungarorum ingratiis, fub tutela fua de tinuit , eiusdemque partium tuendarum specie, Ioannem Giskram de. Brandeis, ceterosque Bohemos per Elisabetham antea euocatos, non modo protexit, verum etiam aduersus Hungaros concitarenon intermifit, vt' adeo Fridericus inteftiuorum deinceps in Hungaria bellorum non autor modo, verum etiam per

(a) Bartossius apud Cl. Gelasiuin Dobner monumen. tor, Histor. Bohem. Toin. I. Chronicon Turott. cap. XXXIV. Callimachus lib. II.

petuus incentor, nec immerito, dici poffit : quid porro malorum latrunculi Bohemiae Hungaris intulerint, luis locis narrare non omittemus (a).

S. VI.

Laetiflimus belli Turcici fucceffus.
Sopito potius , quam sublato

quam sublato per mortem 1443 reginae ciuili bello , principio A. 1443. ve

nere Budain misli ab Amuratbe Turcarum Sul. tano legati, fumma cumi arrogantia poftulantes ab Vladislao, vt, fi pacem vellet, Belgra. dum Turcis cederet, ftata annis fingulis tributa penderet, obfidem denique pacis, Ioanznem de. Hunyad supremum ad eum diem belli imperatorem Amurathi transmitteret. Enormibus his postulatis vltra modum irritatus res, legatos fine mora Buda faceffere, atque ab Hunyadio Belgradi tum cum exercitu agente pacis leges praestolari iuflit. Fiduciam nempe Vladislao inspirabat eximia viri fortiffimi fcientia militaris, et perpetua vbique comes fortuna, qua etiam de caufa mox ab adito regno, sub titulo vicarii generalis bel. lo eum aduersus Turcas adminiftrando, plena cum poteftate praefeceratEt fane illuftres aliquot victoriae eius aufpiciis ad id vfque tempus reportatae, viri gloriam non medio- .

(a) Chronicon sap. XXXIV. Callimachus lib. II.

criter auxerant. Iam A. 1440. quo tempo. 1440
re Vladislaus in Hungariam iter inibat, Tur-
cas in Transilvaniam irrumpere ausos, cae.
fis XV. millibus profligauerat. Rursus A. 1441
1441. per portam, vt aiunt, ferream eodem
ingreffos yna cum eorum duce Abedino inter-
necione deleuerat. Cuius victoriae fama
Ioanni de Hunyad apud Graecos illuftrem
Achillis appellationem procurauit. Demum
A. 1442, Amuratbem ipsum Belgradum totis 1442
viribus oppugnantem, multa cum clade re-
iecit, fugamque capeffere coegit, cuius qui-
dem victoriae pars ad Ioannem de Thalotz,
priorem Auranae , Belgradi gubernatorem
pertinuit, qui loci oppugnationem fumma
constantia fuftinuit , vfquedum Ioannes de
Hunyad adeffet (a). His itaque succeslibus
animatus rex ,

fuam
quoque

bello Turcico fortunam experiri decreuit.

Verum quia Friderico caefare Hungariam per latrunculos Bohemos infeftante, minime tutum erat copias e regno educere: hic primum concili. andus fuit, a quo id aegre admodum impetrauit, vt biennio se inducias obseruaturum polliceretur: id ipsum a Ioanne Giskra Bohemorum duce obtinuit, opera potissimum Simonis de Rozgony episcopi Agrienfis, qui vt hominem Hungaricae genti fauentiorem redderet , fuam ei neptein nuptui tradiderat. Itaque belli inteftini metu in biennium

(a) Chronicon cap. XXXV, vsque XL.